Ne kadar da sargın
Sokaklarda çöp toplayan insan gözleri
Kediler ve köpekler
Çocukların topaç ve çember çevirirken
Yüzlerinden akan hayatın renkleri
Tuttum sıcacık avuçlarından
Seninle bir türkü söyler küçük anneler
sırların ışığında kaybolur
kifayetsiz kalır ifadeler
anne şefkati dolar damlalar
dolarda başım üstüne yağar
dökülür yüreğimden kelimeler
Aklımdan yüreğime yüreğimden dilime
düşmediğin bir gün yok
yaşıyor musun iyi misin haberim yok
insanın kanı acır mı benim acıyor
sesi üşür mü benim üşüyor
yüreği ağlar mı benim ağlıyor
ÇOCUK
Büyük zamanların
büyük yağmurlarıydı
Yüreğimize dokunan
Islak dallardan kuş çığlığıydı
penceremize yanaşan
Papatyam kar beyazım
Neden senden ayrıyım
Sen sana yetemezsin
Sana benden katayım
Böyle senden uzakta
İnan ki yaşanmıyor
Çaya düşmüş gül yaprağı
üzerine vurmuş ay ışığı
senin o güzel yüzünden
eksilmesin canım gün ışığı
Bülbül ki derdini gülüne açar
Sen bülbüle layık bir gül değilsin
İnsan ki sırrını sırdaşa açar
Sen sırrıma ortak yaren değilsin
Ben Ferhat oldum Zeycan oldum ama
Ve sen daha demincek
Dallarıma kan veren çiçek
Dünyanın en güzel memleketi
İçinde yaşadığındır
En güzel şiirim
Henüz sana yazmadığımdır
Öyle bir söz söyle ki gönül aşka tutulsun
Söyle ey dil söyle ki yürek aşkla tutuşsun
Öyle bir söz söyle ki sesin arşa dokunsun
Söyle ey dil söyle ki mazlum ahı unutsun
Susma bir şey söyle de güzel güle açılsın
Ben seni
Sen beni ben seni
Bilmezden önce sevdim
Zorlama o güzel aklını
Zorlama o güzel yüreğini
Dünya güzelim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!