Yüreğimdeki yangınları
biliyor musun
kabaran alevleri
her gün hayat kusuyorum
döküyorum yaşama sevincimi
oysa hayatı nasıl seviyorum
Anlatılamayan hislerin
Anlatıma yakın ifadesidir sözlerim
Sana anlatmak isteyipte
Anlatamadığım
o kadar çok şey var ki
Başında sen geliyorsun
Kabuslar gördüm
uyandım ateşler içinde
ben en çok korktuğumda
hissederim yalnızlığı
yalanı gördüm
ihaneti gördüm
Bir senin yanında küçüğüm
sanki hiç büyümüyorum
yetişmem gereken güzel günler vardı
yetişemeden gidiyorum
anne ben erken ölüyorum
oysa yüreğim kıpır kıpır
ANNEM
Aden bahçesinde solar mı gülün
Yeşil bir deniz mi yoksa bağzarın
Bilmem yağmurlu mu mavi mi göğün
Sıcak mı soğuk mu orda baharın
Dağların gölgesinde mi uyursun
Dönüşü olmayan yolların
yorulmak bilmez yolcusu
sen ki kaburgalarının altında
güneşin bile esirgediği
ışıksız bir yürek taşımaktasın
Mefistofeles'in yaverine uşaklık
Ağaçlara bağlayıp
Çaprazdan kestiler
kolları bacakları
Ayırdılar kadın çocuk
Genç yaşlı demeden
Gövdeden başları
Bana güzel sözler
söylemene gerek yok
Adımı ünlesen yetiyor
Güzel görünmek içinde uğraşma
Sesini duyunca her şey güzelleşiyor
Bir adım olsun dilinde
Ertenin ilk başlarında
alnımdan vuruluyorum
akıyor bütün kanım
yinede yaşıyorum
ne kadar uzaksın
ne kadar yakın
Susmadan çığlık atamam
ve sana acımı
susmadan duyuramam
duyuyor musun
susuyorum
hiç beklemediğim bir anda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!