İri gözlerinden kırmızı yakutlar düşüyor yanağına
yağmur çiçeklerini rüzgarlar öperken
bütün mumlar sönüyor son fısıltın'da
burası bizim bahçemizdi
yalansız'dı bütün düşler
gecemiz saf ve üryan
Bütün ihanetleri önceden görmüşümdür
duymuşumdur yalanları daha söylenmeden
sezmişimdir kahpeliyi
sezmişimdir kayanın arkasından ateşlenen mermiyi
hem aklı okurum hem yüreği
gözlerden çözerim bilmeceyi
ABLA
Hatırlarım
Bursa'nın lodoslu zamanlarını
Emirbuhari'den çınar önüne
Bayır aşağıya koşuşlarımızı
Sen açardın kollarını iki yana
Meryemden sonra Zehra
Zehradan sonra Mediha
Medihadan sonra sen
Sen gelirsin Açelya
Kasımda buldum seni
Soğuk bir İnegöl gecesi
Dursun zaman
kalsın aynı anda
dalından kopan yaprak
değmesin toprağa
kuşlar gökyüzünde
rüzgar tenimde
Yüreğim dalından kopmak üzere
içim acıyor
yokluğunun ilk saatleri
ve gece başlamak üzere
gece acıyor
bana böylesi ağırlık böylesi keder
Sen bir gülü koklarken
evreni hissedebilir misin
bir kuşun kanadındaki saçmaya
gözyaşı dökebilir misin
basmamak için karıncaya
başın eğik gezebilir misin
Yalnızlık güzel şey
Yalnız seni düşünürken
Ay bir kadın gibi sızar penceremden
Dokunur beyazın tenime
Sesin gezinir odamda
Resimlerin dile gelir
Her şeyi iste bunu isteme benden
senden bir başkasını asla sevemem
başka birini seversem eğer
ömrümce seni affedemem
ben sende gördüm aşkı
sende tattım sende yaşadım
AĞLADIM
Aldım duvardan resmini
Göğsüme koyup ağladım
Dilimden düşen ismini
Koluma yazıp ağladım
Gözümden dökülen yaşa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!