Bazen alıp başımı gitmek geliyor içimden
Yollara tozumu dağıtmak
Kafamı dağlara taşlara vurmak
Şahikalara çıkıp
Ağızımdan salyalar akana kadar
Ciğerlerim yırtılana kadar
Diyorsun ki sen bencilsin
diyorsun ki yalnız kendinin sin
yediğim lokmayı içtiğim suyu boğazımda
güneşi rüzgarı yağmuru avucumda
sevgiyi merhameti mutluluğu koynumda
senin için biriktirdim
Şu kalbin nar-ı şavkına
Abı-ı yahlar ki neylesin
Ruhun feryad figanına
A'mâ-i asam neylesin
Dünya ki canlara yüktür
Beni seviyorsan acı çekeceksin
Ben bilmem gülmesini
Ağlarken sevineceksin
Yolum aşk yolu
Dumansız alevlerde pişeceksin
Yanacaksın
O küçücük ellerinle sıkı tut yarını
salma sakın
güneşli yağmurlu
çiçekli böcekli bir dünya
sana bir adım
kar yansın
Bıraktın ansızın gittin meçhule
Ardından kanımı döken dökene
Karıştım sensiz ben çirkin yüzlere
Beni buralarda bırakma anne
Dört yanımı sarmış kirli insanlar
Ağlatıp ta beni giden gidene
Yetim hakkı yiyenlere
Çocukları üzenlere
Kadınları dövenlere
Benim öfkem benim öfkem
Araları bozanlara
Kanıyor ciğerim kanıyor yüreğim
yar sana gülden ağır söz etmedim
teninde yabancı eller geziyor
yar ben bunları vallahi hak etmedim
ay gül yüzüne bakmaya utandığım
Büküldü bileğim ezildi yüreğim
Yağmurlarım acıyor
Gelmezsen eğer bu gece öleceyim
Yaralarım kanıyo
r
Ey nazlı hanım yar ey tatlı canım yar
Bir dirhem ken nefes
Yarına nasıl güveneyim
Yüreğim bana çok nekes
Neyi bahane edeyim
Çare bendeyse eğer ben nerdeyim
Bir ben var bende
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!