Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Bilmez misin, yolun sonu bir çukur?
Dünya fani,Dünya yalan değil mi?
Hayat mahşerinde coşan bu fakir
Birgün tek başına kalan değil mi?

Savrulup dağılır ömür harmanı

Aşıkların avazı,ozanların otağı
Türkü,gazel elinin dervişi, lalasıyım
Şairlerin niyazı, şiirlerin yatağı
Kadim Anadolu’nun bin yıllık balasıyım

Rûmi’yle sema yapıp, yıldızlara seslendim

Selvi boylum ateşine düşeli
Gözlerim yaş döker dil feryad eyler
Bir garip başıma sefil gezerken
Bana senden başka kim imdat eyler

Görünce olmuşum yârin düşkünü

Gönlünden gönlümü çalıp okuyan
Neş’eyle şakıyan dillere kurban
Yüreğe nakşedip aşkı dokuyan
Sevdayla tutuşan ellere kurban

Muhabbet deminde meşke dalalım

Dişlisi kırılan hayat çarkımı
Tersinden düzüne döndüremedim
Bendi yıkılınca taşan arkımı
Sevgi duvarıyla durduramadım

Ocakta kaynattım çakıldan aşı

Kış gelince bizim Kaban dağında
Rüzgar donar,ayaz donar,yel donar
Kırağ vurur zemherinin çağında
Serçe donar,ağaç donar,dal donar
***
Bizim gariplerin çilesi bitmez

Gözlerime bakıp, güldüğün zaman
Üç değil, yüzlerce cemre düşüyor
Her gece düşüme geldiğin zaman
Yüreğim bir coşkun nehre düşüyor...

Elinden içerken çayın hasını

Yüreğimden sevgi yeli
Eser gider dost eline
Sinemde büyüttüm gülü
Kokar gider dost eline

Uyanırım hoş düşlerle

Bana gökyüzünden yıldızları al getir
Bana Göktürk'leri, Oğuz'ları al getir
Bana yiğitleri, yağız'ları al getir
Bayrağımı indirme, Vatan'ımı böldürme

Karanlık beyinlere aydınlık fikir getir

Dün yine felekten bir gece çaldım
Silmeye çalıştım derdin pasını..
Mutluluk cemin de maziye daldım
Unuttum o anda aşkın yasını

Seninle muhabbet masası kurdum