Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Sevda mektebinde yâri okudum.
Gönlümü hicrana kattı da gitti
Adını kalbime aşkla dokudum.
Zavallı bir Mecnûn etti de gitti

Nasılsın?Dediler, meftûnum dedim.

Nazlı yürüyüşün benzer sülüne
Ayağının kundurası olayım
Sırma dan saçların inmiş beline
Örüğünün kurdelası olayım

Kaşların ay gibi, gözlerin çakır

Hep meftunum yanağında allanan
Gonca gonca güllerine Aybalam
Bir canım var,peşin sıra sallanan
Kurban olam yollarına Aybalam

Kerem edip ardın sıra dolandır

Zemheri sabahı kapı çalındı
Acı haberini ben duydum babam
Ölüm haberinle canım alındı
Virane ne ise ben oydum babam

Babam!.. Diye feryat yükseldi dilden

Kırıldı dalları koca çınarın,
Çürüdü gövdesi özü değişti…
Kurumuş gözesi akan pınarın,
Şefkat ile bakan gözü değişti…

Hayatı çileyle,gamla yoğrulmuş

Baharın son demleri, geçiyor artık mevsim
Menekşen, lalen solar; heveslenme boşuna…
Ömrün nevbaharından sararmış birkaç resim
Maziden selam verir, hançer vurur döşüne…

Misk-i amberdi tenin, ne güzeldi rayihan

Boşuna bekleme unutmam seni
Kalbimde inleyen bam telimdesin
Hicazdan,hüzzama yaptım besteni
Şarkıyla,türküyle hep dilimdesin

Umutla yüzerken aşkın gölünde,

Huzuruna gelip mecnun misali
Elimi bağlasam ben de bu bayram
Ağlayıp coşupta nehir misali
Affın ile gülsem ben de bu bayram

Huşu ile durup kılsam namazım

Bir selam vermeden geçip gidersin
Ne olur yanıma gel bazı-bazı
Hasretinle bağrım büryan edersin
Yangından haberim al bazı-bazı

Yanağında al-al tomurcuk güller

Yare gidem dedim kapandı yollar
Dizlerimde sızın kaldı be gülüm
Hasretin yüküyle yoruldu kollar
Türkülerde sözün kaldı be gülüm

Sevdaya seyahat gözlerden başlar