Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Aklıma düşdü ah,ahlıma düşdi
Karasu'yla bükler ahlıma düşdi...
Tandırda lavaş,güveçte ayran aş
Ulan ağaç kaşşıh ahlıma düşdi

Sabahdan galhardım meydan da nahır

Akşamın havası ne kadar derin;
Hasretle gündüzü bekliyor zaman
Beyaz perdeleri indiriverin
Bu gece gamlıyım halim pek yaman

Köşede titreyen eski lâmbayı

Bilmezdim sevdayı-aşkı nasıl şey
Aklımı başımdan aldın Anzelha
Doldurdun kalbime bir bakışlık mey.
Oradan gönlüme daldın Anzelha

Beni köle etti bir çift ela göz

Ben bülbüldüm,sen rengarenk gülistan
Buram-buram kokuşunu çok sevdim…
Masmavi gözlerin söyletti destan,
Boncuk-boncuk bakışını çok sevdim…

Gözlerim gözüne bakıp doyarken

Bu ayrılık niye,insan insandır
Bedende taşınan, bir kuru candır
Bu Dünya dediğin,geçici handır
Mevlâya açılan elimiz birdir...
Muhammed Mustafa, Ali'miz birdir

Hayat tüm hızıyla geçti dün gibi
Geçmişten dersleri almak gerekir
Muhabbet sabaha doğan gün gibi
Yürekten kinleri silmek gerekir

Halis gönüllerden dostluklar doğar

Seher yeli bizim ele uğrarsan
Selam götür ellerime aman ha
Bir köşede nazlı yâri görürsen
Kırılmasın hallerine aman ha!

Dönüp ona meyledenler sürüne

Beni terkeyleyip giden vefasız
Bir gün geri döneceksin unutma..
Anıları inkâr eden vefasız
Yaktığınla yanacaksın unutma

Selamını esirgeyip geçersin

Bahtı kara, gönlü yaralı anam
Gözlü yaşlı, bağrı haralı anam
Yüzü gül, sözü bal sıralı anam
Eksiğim sensiz, yarımım sensiz
Dünya durdu sensiz dönmüyor Ana'm
Işık söndü sensiz yanmıyor Ana'm

Sütünle besleyip büyüttün beni
Ninniyle-türküyle uyuttun beni
Elimden tutup da yürüttün beni
Anam senin hakkın ödenir mi hiç?

Uykumdan uyandım sesini verdin