Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Güneş her gün, bir umuda doğarken
Aydınlıklar karanlığı boğarken
Çatlamış toprağa rahmet yağarken
Bu hayatın değerini bilelim.

Çiçekler toprağa tohum dökerken

Sevinçten mi, kederden mi nemlenmiş?
Gözler o gözler de; yaş o yaş değil
Güzelliğin bakışında demlenmiş
Bakış o bakış da; kaş o kaş değil

Gülüşünle kalbe kement atardın

Niye şaşırırsın ey deli gönül
Dünya fani,Dünya yalan değil mi?
Var mıdır etrafı bir mahşer olup,
Birgün tek başına kalan değil mi?

Savrulup dağılır ömür harmanı

Selvi boylum ateşine düşeli
Gözlerim yaş döker dil feryad eyler
Bir garip başıma sefil gezerken
Bana senden başka kim imdat eyler

Görünce olmuşum yârin düşkünü

Gönlünden gönlümü çalıp okuyan
Neş’eyle şakıyan dillere kurban
Yüreğe nakşedip aşkı dokuyan
Sevdayla tutuşan ellere kurban

Muhabbet deminde meşke dalalım

Dişlisi kırılan hayat çarkımı
Tersinden düzüne döndüremedim
Bendi yıkılınca taşan arkımı
Sevgi duvarıyla durduramadım

Ocakta kaynattım çakıldan aşı

Kış gelince bizim Kaban dağında
Rüzgar donar,ayaz donar,yel donar
Kırağ vurur zemherinin çağında
Serçe donar,karga donar,dal donar
***
Başı hep dumanlı efkârı bitmez

Yüreğimden sevgi yeli
Eser gider dost eline
Sinemde büyüttüm gülü
Kokar gider dost eline

Uyanırım hoş düşlerle

Bana gökyüzünden yıldızları al getir
Bana Göktürk'leri, Oğuz'ları al getir
Bana yiğitleri, yağız'ları al getir
Bayrağımı indirme, Vatan'ımı böldürme

Karanlık beyinlere aydınlık fikir getir

Dün yine felekten bir gece çaldım
Silmeye çalıştım derdin pasını..
Mutluluk cemin de maziye daldım
Unuttum o anda aşkın yasını

Seninle muhabbet masası kurdum