Yasmin Çetin Şiirleri - Şair Yasmin Çetin

Her son bir başlangıç derler
Asla bugün son
Gölgemi bıraktım sana
Yokluğumda sarıl ona
O ısıtır üşüyen kalbini
Gölgemde gerek değil artık bana...

Hangi mevsim anlatacak;
Yaz mı kış mı boşluğunu!
Vurunca pencereme rüzgâr,
Soluklayacak yokluğunu.

Dökecek birer, birer,

Yanan bir mum daha söndü kalbimde, ışıkları kapatın...
Gözümü alıyor sizin yapmacık ışıklarınız
İçimde yanan son mum yeter karanlığıma
Ne daha fazla acıtabilirsiniz beni
Ne de sönen mumlarımı yakabilirsiniz
Gidin gözüm görmesin artık ihanetleri

Anlaşılmak gibi bir derdim vardı,
Köre lamba ne gerek.
Sizi memnun edemedim,
Vicdanınız olmuş elek.
Öyle yorgunum ki,
Beni rahatsız etmeyin,

Sardım seni kalbimde kimseler görmesin
Ellerin kalbi yüreğine değmesin
İncitir üzerler yakarım her şeyi
Yalan dünyada bir günün bensiz geçmesin

Bir çıra gibi yaktığın yetmez mi
Küle dönmeden bu aşk bitmez mi
Uzunca yazdım kalbime adını
Gelsen de yeri belli gelmesen de tutacağım yasını

Hiçbir şey yazamıyorum adına
Aklım almıyor kuş oluyorum
Yelken oluyorum
Rüzgâr, kum, güneş oluyorum
Bu aşkı anlatacak hiçbir söz bulamıyorum
Ne zaman düşünsem karmakarışık

Zorun kime senin?
Güzel gözlerinde deva bitti,
Parçaladın bizi,
Her yere saçtım kırıklarımı.

Zorun bana mı senin?

Başımıza bela sosyal medya,
Pek hayra alamet değil bu mecra,
Kullanmayı bilene hayat,
Bilmeyene boş bir batak.

Olur da çöker sosyal medya,

Hayatı yorumlamak,
Bir şarkı yorumlamaktan daha mı kolay?
Söylenip duruyorum.

Bir gün bu hayattan kopup gittiğimde,
Bir ayak izim kalacak mı diye,