Yasmin Çetin Şiirleri - Şair Yasmin Çetin

Oturdum bir balıkçıda,
Beni izler balıklar kıyıdan,
Medet umdum dalgadan,
Gücenmeden utanmadan,
Elim kolum bağlı.

Yine karaladım geceyi,
Saat 3’e 5 kala…
Nereden başlıyorduk sevmeye,
Gözlerini ayırma…

Kirpiklerindeki uykusuzluk,

Sanırım garip bir hastalık yalnızlık,
Sanırım aşk sandıklarımızda yanıldık,
Her gelen bir şeyler alıp götürürken,
Biraz kadın biraz çocuk kaldık.

Seçimsizim, değersizim, geçimsizim;

Yüklenmiş gidiyor kamyon,
Freni patlamışçasına,
Tez zamanda ulaşacak,
Milyonlarca can kurtaracak.

Geçmedi hâlâ o kara gece,

Benle geçen günlerin değerini bilmedin
Hiç hatırım yok mu sevgilim, gözyaşımı silmedin
Sen söyledin dinledim nedenini bilmedim
Kurduğumuz hayallerin hiçbirini hak etmedin
Artık inanır mıyım asla
Gidiyorum bu yasla

Her defasında bu son dedim
Ben içmedim onu, o içti beni
Her defasında bu son dedim
Ben seçmedim o seçti beni
Aklımda kalmışsın hayal meyal
Buğulu bir duman gibi

Bir garip yolcuyum dünyada,
Elbet gelecek güneşin sonu,
Ne gücüm kaldı ne takatim,
Her gece feryat figanım.

Ne zaman gelecek ne zaman,

Dünya koca bir okyanus,
Boğuldu insan,
Kovuldu sonunda,
Nihayetinde,
Yaşam son buldu.

Çek sandalyeni izle denizi,
Hatırla geçmişinde güzel maziyi,
Uçan kuşlar martılar,
Mışıl mışıl akan o durgun sular.

Bir dost var aranması gereken ve

Gönlümün kıyılarında
Gezinip durmakta hayalin,
Sahillerimde ayak izlerin kalıyor.
Benimsin, benim!
Bu yosun kokuları hiç gitmesin
Ve sen kıyılarımdan hiç eksik olma.