Her son bir başlangıç derler
Asla bugün son
Gölgemi bıraktım sana
Yokluğumda sarıl ona
O ısıtır üşüyen kalbini
Gölgemde gerek değil artık bana...
Rüyalarımda kayboldun öyle bedhah,
Bu bitişik karanlık, bu loş ışık.
Gelmiyorsun artık düşlerime,
Kül rengi küheylanlar girdi gecemize,
Özlemin ruhumu okşamaz mısralarımı parçalar;
Bu gece ellerim soğuk bedenim girdap,
Nasıl oldu bilmiyorum,
Demlendim güzelleştim,
Yaş aldım güzelleştim,
Sevdim güzelleştim,
Sevildim güzelleştim,
İçtim güzelleştim,
Aydınlık sade bir güzellik,
Zaman, zaman karanlığa bürünüyor,
Kendini yok görüyor,
Hâlbuki sapasağlam ortada,
Sanıyor bozulur saflık karanlıkta…
Aslında ikisi de aynı şey...
Belki gölgede kalmayı seçmek en iyi yol...
Hele sonsuzluğun gölgesi...
Tabiata karışarak sevgi olabilmek...
Sessiz ol, kimseler duymasın seni düşündüğümü, içimde
yanan kor ateşleri görmesinler
Hatta ve hatta bilmesinler de sensiz çok üşüdüğümü,
korktuğumu, ürkekliğimi. Aslında hayatta, küçücük, çok
aciz bir sığıntı olduğumu. Bu karanlık dört duvar arasının
en köşesinde bükülmüş yere ağlamaklı seni düşündüğümü
Düşlerim vardı,
Sen çığlık çığlığa koşarken yalnızlığa.
Haklarım vardı,
Aşka sevdaya dair sevilme pahasına.
Tutkularım vardı,
Hiç bitip tükenmeyen delicesine.
Uzak kaldık ya inan aklım bana küs
Kâğıt kaleme bakıyor kalem dünyaya küs
Sesini duyamıyorum ne yapsam nafile
İnan gözlerim kapalı kalbim hayata küs
Kim demiş bu aşk bitti
Kim demiş yasaklı
Boyun eğmem kimseye içimde yaşarım
Ellerin ahı yerde kalmaz
Hepsi tuzaktı
İnandık ellere ayrı düştü yolumuz
Son kez bakıyorum ilk kez öpüştüğümüz sahile
Yollarımız ayrılıyor bu gece, ne yazık ki ölesiye
Koştuk bu kumsalda yürümüştük el ele
Ne yazık ki istemedi kader bizi göz göze
Dalgalar sildi bak sahilden izlerimizi
Ne bilirdi martılar birbirimizi sevdiğimizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!