Şiir yazmaya 11 yaşında başladım diyebilim.O zamandan beri yazma ihtiyacı hissetikçe yazarım.Şiir okumayı da çok severim.Okumaktan en fazla zevk aldığım şairler başta büyük mutasavvıf Mevlana,Yahya Kemal,Necip Fazıl,Orhan Veli,Baudelaire şeklinde sıralanabilir.Jinekoloji uzmanıyım.İstanbul'da yaşıyorum
Bir sultan kadar zarif, dantel ferâcesiyle...
Masûmiyeti giymiş sanki her zerresiyle
Yanından her geçişte avlusuna bakarım
Ordaki sükûneti, hep içimde ararım
Üflediğinde rüzgâr, girdiği boşluklara…
Sihirli sesini ney'in,dinletir her yana…
Gerinir İstanbul yorgunluğu, biten günün
Ve uyur serin kuytularında mermerlerin…
Çok bunaldım kayıtsızlık zırhından
Vazgeçiren, beni her adımımdan
Daha hazîn, çaresizlikten bu zırh;
Takındığım, anlaşılamamaktan
Yolda hep tümsek var, hedefe kadar
Erzurum, memleketim, şiirim benim aşkım
Zaman mekân ötesi yalnız sana müştâkım
İçen göz yaşlarımı Aras yoksa Murat mı?
Kararsızım yaramı sil mi? yoksa kanat mı?
Erzurum’da özlemim,hasretim,umutlarım
Sinmiştir toprağına soluk mutluluklarım
Bilmediğim bir yerde bir cam kenarındasın
Elinde sigara var,hüzün mü avlıyorsun?
Savrulsa da havaya uçarı şekilleri
Sigaranın dumanı boğamaz hüzünleri
……………………………………..
Çok uzak kıyılarda sular, yanarken
Kızıllığında gurûbun ve erirken
Akseden, kırmızı hulyâlardır suya
Dalıp giderken bütün renkler uykuya
Yağmurun yolunu takip edip gel
Erişmesin sana bir sû-i emel
Kimseye sezdirme var olduğumu
Rüzgârdan yol sorup gizlenerek gel
Sensizlik seddini yıkıp öyle gel
Vızırdayan arabalarınız da olmasa
Şüphelerim var hayatın akıp gittiğine
Ve gezgin bulutlar gökyüzünde tıka basa
Şahittir, sabırsız adımlar tükettiğime
Hızlandırmak için mi hayatı,adımlarım?
Yaracağım seni bir gün
Nasıl kayaları Musa
Değneğiyle yardı ise
Duymadan ne öfke ne kin
Kasap keserse koyunu
Belki bu bir muammâ,sığmayan tahayyüle
Sensiz olan her yerde, hep seni göreceğim
Mahkûmken yokluğuna ve bunu bile bile
Aynadaki yüzüme, ben nasıl güleceğim?
Mâzinin izlerine takılmasa yüreğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!