Aslında ikimiz de birer çocuktuk
Uçsuz bucaksız göklerde uçtuk
Kimsenin anlamadığı
Boyutlarda buluşmuştuk
Oysa
Neden dolambaçlı bütün gittiğim yollar
Trafikte bile peşimde hep bir araba var
Sebep ne?
Herkesin başka yerlerden gelip bir yerde
Toplanmasına
Gülmek çok kolayken
Aksini söylemek ne mümkün?
Dünya dönüyor elbette
Dahası
Sen varken
Hızını alamıyor olmalı ki
Her şey ne kadar boş ,ah bir anlasan
“Ölüm sabit sınır “inanıyorsan...
Bir dağ başı ağıtında bile başrol de kapsa;
En büyük yalnızlığı
En büyük kalabalıklarda, yaşıyor insan
Güzel bir rüya...
Hiç bitmesin diye
Kapattığımda gözlerimi
Asıl görmek istediğim
Nedense
Hep sen oluyorsun
Her rüzgâr darbesiyle çehresi yenilenen
İstanbul, sırf bu yüzden her dem taze,genç kalan
Bugün size iyi şeyler
Söylemek isterdim
Her sabah yeni bir şevkle bindiğiniz tramvay
Artık Gaziosmanpaşa’ya değil
İyilerin Ölümü
Dağlara yürekten aşıktır onlar
En çok da dağlara
Kısıtlanamaz ruhları bunu gerektirir
Tatlı-sert olabilirler en fazla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!