Gülüyorsun,konuşuyorsun
Fakat,
Sen aslında yoksun
Hiç bir zaman da olmadın
Seni sen yapan
Benim düşüncelerim,
Miljacka nehrinde
Her gurub vakti
Güneş kirli sulara batar
Arınmak ister
Bir zamanlar üstüne doğduğu
Zulümden, vahşetten…
Sende erir bütün yakıcılıklar
Sürdürürsün sen hükümranlığını
Sen aşksın ya öldürsen de ne denir?
Silen de sen ölüm karanlığını
Beylik laflar çıkarmaksa mârifet
En kötü durumlardan
Taşırmak ya da yağmurları
Çelikten bulutlardan
Yükselmek yıkıntılardan zirveye belki
Her şiir taçlandırır bir yenilgiyi
Rüzgârın diliyle fısıldayan sen
Her gün rüzgâr esse,seni dinlesem
Giderim her yere,asla üşenmem
Her esen rüzgârla birlikte, gelsen...
Unutulmuş,serin bir sebil desen...
Gözlerin yoluma dikilmiş, bekler
Eğer gidersem,vazgeçirecekler
Bir çift bekçi gözü, göremeyenler
Kalış sebebimi bilmeyecekler
Bıkacak gözlerin engel olmaktan
Yalnızlık kol geziyor
Hüzün, hep yüreğimde
Yetmiyor varlığınız
Onları yok etmeye
Bulutlar arasından
Akşam üzeriydi,gökler griydi
Alışılmış zamanlardan biriydi
“Renksiz sular griye âşık olmuş
Deniz,gökyüzünün rengini çalmış”
Dayadım geçmişi şakağıma
Bugünüm davâlı,yarın tutuklu
Karşı kaldırımda bir ışıltı
Olabileceğin ihtimâline
Sarılmam dört elle bir hatâydı,
Zümrüt kıyılara
Zümrüt sulara
Elmas kesilmiş hilal
Vicdan kesilmiş medeniyet
Köprü değil sadece
Bir vicdan aynası
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!