Yalçın Koçer Şiirleri - Şair Yalçın Koçer

Tasınmazdır ve bilinmezdir
Elıne alamassın yanarsın
Dılın tutulur kan aglarsın
Yeterki hainlik olsun adı
İt gibi süründürür insanı
İster sevgiliden olsun

Akşam oldu; gök kararır şimdi.
Herkes evine döner şimdi.
Yarenler buluşur şimdi.
Yalnızlar nereye girder , bilirmisiniz siz?

Sokaklar.. sessilik içinde.

ben aşkımı ıstanbul a gönderiyorum..
haydarpaşa son durak! diyen trenle..
ben sevdamı ıstanbul a gönderiyorum...
keşmekeş kalabalığa, kadıköy iskelesine..

ben aşkımı ıstanbul a gönderiyorum...

Gençlik avuçlarımızdan kayıyor.
Usul,aheste, nesil kayboluyor.
Çözümsüzlük beynimi kemiriyor.
Elden bi şey gelirmi bilmem.

İblis,artık mektebe kadar iniyor.

Ben senden gitmek istiyorumm! dedin; gittin…
Gaipten sesler duyalım artık kendimize dair.
Bir anıydı, bir masaldı diyerekten.
Vede hiç yaşamamış farzederekten uzun yılları
Gitmek istiyorum…! Dedin; gittin...

Merhaba yeni gün merhaba
Damımdan akan sarkıklar merhaba
Merhaba kapım, altındaki paspasım
Kapının aralılarından sızan ışık merhaba
Donmuş pencerem, minik serçem merhaba
Masam, sigaram ve devrilmiş şarap şişem merhaba

bu şahsiyetin gönül hanesine izinsiz girdiniz
gözlerinizki ifadedende bu anlaşılıyor
suç sizin alımlı yürüyüşünüzde
aciz kalbinin açığını yakaladınız.
sizin akıllı bir insan olmanız onun zaafıdır
suçunuz büyük bayan hemde çok büyük

şelale gibi çağlasan ne fayda.
sevgine karşılık görmedikten sonra.
kendin soğur, kendin çağlarsın..
suyunu içen; sesini duymaz ne çare.

mis gibi toprak olsan ne fayda..

Belki hiç bilmeyecek,anlayamayacaksın
Yanan kalbimden haberin bile olmayacak
Zaman çabuk geçiyor açılamadım sana
Köşelerden bakan hep ben olacağım

benim gölgem yapragima düser..
koparirlar pahali bir buket için beni...
susuz kalirim; boynum bükülür..
alir beni; belki yalanci bir sevgili...

sormazlar! gidermisin? diye hiç..