Yalçın Koçer Şiirleri - Şair Yalçın Koçer

Basına buyruk, kendımce özgürken.
Ask sarabını da yenice devirmişken.
Ve mezelerı ısmarlamadan masaya.
Baktım cepte ask yok, gelde çık işin içinden..

Canım oğlum biricik kızım.. anlatsam da anlarmısınız
Bir deneyeyim belki anlarsınız bende bir zamanlar anlamazdım
Babam da anlatmaya çalışmıştı her zaman
Dinlemezdim dediklerini anlamaya çalışmazdım
Benim dilimden değildi sözcükler ağır geliyordu
Baba olunca anladım sanırım ne demek istediğini

Görmeden sevdim,cansız suretinden.
Kader böyleymiş.Aşk tesadüfte olur.
Yanlız sesini duymak için dua ederken.
Heralde seni görsem; gönlüm payidar olur.

barda oturuyordun, aman yarabbim ne kadar alımlıydın
haberin yoktu. mehmet ve özlem ayarlamışlardı bu buluşmayı
tanışsalar ne kadar iyi olur dört kafadar gezeriz diye düşünmüşler
önceden tüyo da aldım sana dair.. lale sever dedi özlem.
mehmet de fotografını göstermişti.işte bu kız demiş ve omzuma vurmuştu
meger fotoğrafına dalmışım.ağzımıda ayırmışım

Ben sarkı soylerdım eskıden...
Sende dınlerdın yanımda degılken..
Ben sarkı soylerdım.
Vokalıstım, hep sen

Eskıden sarkı soylerdım kendımce.

NEDENDİR?



Tam tarihini bilmesem de otuzlu yaşları geçtim sanırım kırktanda aşağılarda bir yerlerdeyim

çalılardan geçilmez bahçeleri,gözlerim onu arar.
sarı kehribar saçlarını,aynalı tarakla tarar.
bakmama izin vermez, perdeyi süratle kapar
bu kız bana, yıllardır acaip naz yapar.

iki abisinin gözleri,öcü gibi bana bakar.

Durdur zamanı kalsın öylece
Tam zamanı bas deklanşöre
Kaçırma sakın manzarayı
Ona onüç ebatlık bu kartpostalı

Yeni camii de uçan kuşları

son nefesi vermek yaşa bakmaz,
ölüm gencecikkende olur,
belki hazir değiliz hicrete,
göçümüz hazirliksizda olur.

yaşarken akla gelmez ölüm,

Ben resimler cizerim beynimde bazen.
Kızıl bir ufuk ve mutlaka deniz olur.
Tüm renklerden alır tadını resimler.
Fırçadan çıkan, tek ben ve hayatım olur.

Ben resimler cizerim düşüncelerimde bazen.