Dost görünüp düşman olanı,
Bende sevmem böyle insanı,
Beden çeker rezil canı,
Pes doğrusu lanet sana.
Söz verir sözünde durmaz,
Birileri birine kuyruğun sallar,
Herhalde yalaka parmağın ballar,
İşte beni bundan üzer bu haller,
Şahit oldum kuyruk sallar yalaka.
İnsi cinsi değildir hiç akrabası,
Asırlardan beri dön bak geriye,
Berbat düzen kurt dadanmış sürüye,
Madem öyle hayat nasıl yürüye,
Komşusu açken tok yatana laanet.
Aç karnına olmaz gönül eğlemek,
Çok konuşsan derler sana gavurdur,
Suskun kalsan zannederler sağırdır,
Ben bilirm taş yerinde ağırdır,
Nedense insanları aklım almıyor.
Şeytanıda geçer şeytandan öte,
Bir tane öküzle iki ineğe,
Mide bulandıran bir kaç sineğe,
Kendin bilmez yanar döner döneğe,
Nasılda aldandım nasıl inandım.
Hediye var dedi geldi kapıya,
Gariban masumun elleri bağlı,
Her zaman zorbadır zorbanın oğlu,
Farketmez şehirli farketmez köylü,
Zorbalıkla işi zorbadır dişli.
Belli hayat okuluna gitmemiş,
Bu dünyaya geldim diye yerinme,
Dosta düşman sahte yüzlü görünme,
İnsanlık zor değil sakın erinme,
İnsan olmak bu kadarda zor değil.
Can vermezsin can alırsın boşuna,
Akıllı ol aklı kısa fırlama,
İnsanları küçümseyip horlama,
Doğrusu şansını fazla zorlama,
Sen beni dize getiremezsin.
İnsanı tanımaz bakın şu mata,
Hal perişan veren yoktur teselli,
Masum gariblerin durumu belli,
Günler geldi geçti yaş oldu elli,
Zalim dünya sende gönlüm şen değil.
Dostum gül atsada dikeni batar,
Herkes gelip geçecektir oradan,
Ancak bunu bilen Yüce yaradan,
Bizler ise garip kuluz sıradan,
Her şey olur biter vakti gelince.
İlkbaharda bak şu göçmen kuşlara,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!