Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Sözde yaşlı kendisinden habersiz,
Söyler büyük dili yerli ve yersiz,
Yüzde altmış kurul rapor yetersiz,
Ne yapsın ne eylesin kıl oldu Esma.

Sakat değil sağlam doktordan tanı,

Dua etki karşımda bir kadınsın,
Bence kadın değil sen bir odunsun,
Sana bulaşmaktansa bana hadımdır densin,
Ne ararsın bende de git be galtak.

Dedikodularda beni ettin mağana,

Zalim zorba ırz düşmanı puştlara,
İt misali itten beter uştlara,
Hatasını söyle tutar taşlara,
Bitmez öfkem bu dünyada gerginim.

Aptal yüksekten bakar seni küçükler,

Geldim gördüm yaşadımda ne oldu,
Düşün bu dünyada kim baki kaldı,
Ömür bitti dostum vademse doldu,
Hüzün olur benden geriye kalan,

İsteyenin olsun saray han hamam,

İnsan olan insan yüz yüze bakar,
Tatlı söze yılan delikten çıkar,
Anlamaz insanlıktan bizde çok sakar,
Rezil suratını görmek istemem.

Ne beklersin iki ayaklı katırdan,

Haktır ölüm yoktur kaçış kurtulmak,
Yüce Allaha mahsus ölümsüz olmak,
Bazı insana göre ilginçtir ölmek,
Hayat güzel ölüm acı can tatlı.

Nedirki insan oğlu hüküm yürüte,

Ceylan gözlüm sanki bir kır çiçeği,
Asıl budur inan işte aşkın gerçeği,
Dudağında yaşmağıyla pürçeği,
Ben her zaman taze gülü koklarım.

Hep cennettir güzellerin mevkisi,

Güzelliği melekleri hatırlatır,
Herkes seni konuşur dillerde satır,
Bu garip aşığa sorsan hal hatır,
Ceylan gözlü hoş kokulu gülüm var benim.

Bir su olsam aksam dolsam testine,

Kuduz köpek salya saçar,
Yuva yıkar bela açar,
Sıkışınca korkar kaçar,
İki ayaklı kuduz köpek.

Senden ittir seni öven,

Gelen geldi giden gitti,
Ecel geldi vadem yetti,
Ahla vahla ömür bitti,
Deki dünya kime kaldı.

Göz açıp kapayana kadar,