Ölmeden ölmüşüz be dostlar.
Bize ne eder bu dâr-ı Dünya’nın hâkimleri.
Suçumuz isyan.!
Adımız toprak.
Ana toprak!
Ceng ile sürmüşler bağrımızı.
Gel ey gam-ı fürkât,tut elimden yürü yanı başımda.
Yoksa sever kalırım bir başıma bu diyâr-ı âharda.
Gir koluma,koyma beni biçâre-vâr sevgiliye giden yolda.
Gamdan âzâde ne ederim? ,yoksa yanar âteş-i derûn bağrımda.
Nedir bu telaş-ı hâlin? can- beleb misâli,korkma! gam yanında.
Bir ömür geçti beklerken yolunu,
Bana haberin yoldan da gelmedi.
Alamadım tek satır mektubunu.
Bir emanetli elden de gelmedi.
Sönüyorken son akşamın gurûbu,
Henüz seçerken,
Alaca karanlıkta seni gözlerim.
Hayal, meyal.
Bırakma ellerimi sıkıca tut.
Daha vakit varken son nefesime,
Usul,usul sönen nabzımı tut.
Bütün denizler şarkı,Dünya’sı da kadehi.
Binbir kokusu bir serhoş busesi.
Rüzgarı da aşkımın son bestesi.
Ufkuna yelkenlerimi savursa,
Sana uzanan sonsuz seyirde.
Fırlatıp atsam,kaybetsem pusulamı,
Sahil sarhoş,elde bâde,
Bir sen,bir de ben.
Martıların uyukladığı bacaların ardından,
Bak! mehtâb uyanıyor şimdi.
Sırça kalplerin diyârına götüren yolda,
Bir sen,bir ben.
Dönüp de bakmadın,yılların aşkına cevabın bu mu.?
Nazârım mı değdi? o alev, alev yanan gözlerine.
Şimdi ayaklarımın altında ezilen külün bu mu? .
Hayâlim bile dokunmadı o ipek tenine.
Yoksa artık hiç bitmeyecek hikayenin sonu bu mu.?
Seni okusam göğe Ezân olur.
Beni dokusam güle hazân olur.
Çok uzaklara çizildi kaderim.
Her düşümde bir nefes nikâh olur.
Değmeye görsün zahm-ı feleğin,
Bir nazarda âteş-i sûzân olur.
Şiir olsam hasretin duvarına birkaç satır.
Belki bir gören olur da şu halimi okur.
Dediler de inanmadım söz biter yazı kalır.
Yazı da geçer kışı da sonu bahara varır.
17-11-2007.
Bin sevdadır bir esrarlı bakışın.
Ne sihr ler saklar Âlem-i mânâsı.
Bin mısradır bir sayfa dokunuşun.
Her nokta da kanar kalem yarası.
Bin inkisâra esir bir nâzârım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!