Sözü Bil Özü Koru Her Şey Düşünen Maddede
Elime Aldım Bir Madde Attım Kırılmadı Pencere
Kırılan Bir Biz Olsak Bile Mavim Olalım Dirençle
Seni Duymak Ne Güzel Şey Onca Zor İçinde
Temmuz Güncesinden
-Öz Suyundan
Kurumadıkça
Bir Pınar
Her Gözyaşı
Kendi Yatağında
...
Öyle aç
Öyle üşümüştüm ki
Gelmiştim yürek kapına
Doyurursun diye beni
Kana kana içmek istedim
Akarsu misali
Toplumsal Bilincin Ve Kişilerin Yaşama Dair Düşünceleri O Düşüncelerini Uygulamaları Genel Olarak Ortadayken, Ne Var Ki Somut Olanlarda Bile İnsanlar Ne Kadar Kör Ya Da Görmek İstemiyor, Saplantı Halinde Olabilmekte Ve Bir Yönüyle De At İzi İt İzine Karıştırılması Da Bilinçli Yapılan Uzun Yılların Yaklaşımıdır...
Savunu Elbet Bir Haktır Çarpıtmak Hak Değildir. Kişi Somut Olay Ve Olguları Ve Düşünceleri Görmeyebilir, Eksik Algılayıp Yorumlayabilir Tarafta Olabilir Bunlar Normaldir.
İnsan Savunusunda; Çarpıtma, Haksızlığı Haklı Ya Da Hafifletme Yaklaşımında Olabilir.
Ne Var Ki Tarihi Gerçekleri Kendimizce Yorumlarken, O Gerçek Verili Olan Somut Gerçeği Değiştiremez. Bu Açıdan Savunularımızda Sübjektif Yaklaşımlar Bize Gerçekliği Vermeyeceğinden, Yapmamız Gereken İse O Denli Objektif Olmaktan Geçer.
Yorgunmu kıldı yaşam
O güzel yüreği
Vurgun yarımmı bıraktı
sevdalar bizi
Sular puslu sarıya kesmişken
Mavinin Türküsü
Ah Be Sen
Ah be sen yokmusun
Sen bari anla beni dalagalı denizim
Toz dumana karışır gözlerim kapanır
Uzakları yakın kılan poyrazlarda
Kaç yasaktan geçtin/çiğnedin
Sakız değildi bilirsin
Sen! bir salyangoz oldukça
Sakın dostum diye gelme bana
Sahte dostluklar parıltıcı yanıltılar
Almasın bu güzelim cümleyi ağızlarına
Düşlerimiz tutsak alınmaya çalışılırken
Bir aykırı yolcudan bir aykırı yolcuya
Raslantısal gelişti o an
Belki de yasak bir kavşaktı
Kesişti yollarımız
Güzelliğini gördüm düşün gücünde
Gecenin sessiz bir yolcusu
Marmara da batmış bir gemi
Bakışları yorgundu saçı sakalı kavgalı
Ağzı yılların unutulmuş
Paslı gün görmemiş küfürleriyle dolu
Yüreği sıkkın kendi kendine konuşuyor
(kavgamın harcında özgürlüğün çanlarında
öz suyum havam toprağım yaşam kaynağım
çağrılıyım vurgun düşlerimin güzelliği sana)
yaşamak sokak sokak
olmadan hiç dur durak
'Hani orada
Bir köy vardı ya uzakta
Hiç gitmediğimiz görmediğimiz'
Köyleri köy işte
Yüz görümlüğü istemez
İyisiniz değil mi diyorsun
Bende diyorum biliyorsun
Ama ben hiç iyi değilim..!
Yine geceyi yaktım
Yine yalnızlığın denizinde
Işıklar içinde uyu güzel insan. Seni unutmayacağız