Vedat Koparan Şiirleri - Şair Vedat Koparan

Derinliğine girdikçe, her satırı okunmaya, duygularda kaybolup yaşamaya başladıkça, nasılda sarar zaman.
Bırakmak istemezsin uykun geldiği halde direnirsin, göz kapaklarına düşen geceye inat..
Hüzünleri, özlemleri, sevdayı dağlarsın coşar, coşar, taşar boşalırsın ve beden teslime hazırdır uykusunda gecenin, kayar elinden farkında olmadan baş ucundadır artık gülün..
Nöbet bekler bir kaşif edasında sabırsız okunası güzel kitap..
Yaşam bir kitapsa eğer her satırı okunmaya değer...

gelmez sormaz halimi bilmez oldun
gün şafakları sökün eder
mahur besteler söyler
sensizliğin koynunda kırılgan maviler
şimdi zaman kara bir yalnızlıkta

Buruk Mutsuz Geçse De Yaşanan Bir Çok An Merhaba
Her Günün Uyanışında Dileğin Dileğimdir Aydınlıklarla
Mutlu Zamanların Sevinçlerin Daima Çok Olmasında

Son Elveda Demelere Yaşadıkça Varmaz Zaman
Son Nefes Terk Edene Kadar Bizdedir Unutulmaz Olan

Batarken karanlığın içine iğdiş olan düşler
Gün yüklenir vurgun yorgunluğunu sırtlanca
İçe içe bir hal olur serhoş uykusuz geceler

Saati kurayım zaman çalışsın kendine
Aldırma akıp giden yitik zamana

-Benim Hiç Evim Olmayacak Anne/ Damsız
Gökyüzü Altında Koca Dünyayı Ev Edindim-


Bu öyle bir aşktı ki yaşama tutunmuşluğun dar vakitlerin geçitlerinde
Ne sarmaşığın dolaşık yeşil haliydi balkonda, nede bir aşk yitimiydi berbat geçen iç kırıklıkta

Mert olur yurdum insanı
Mert olur Toros’ların
Güzel yağız insanları
Akıtırken terini
Yakar
Pamuk tarlalarında emekçi ellerini

Derinleremi daldin der,
durur söylenirim
Söylenirmisin sende
Oysa yok be can
Hep üfürükten teyyare sözler havada
Selam söyleriz olmayan o yare

Afrika
-----------açlığım
Antarktika
----------ıssızlığım
Özlemim
Hira-nur, Himalayalar’ım

kararmıştı hava akşam içe kaçışında
yaprak dökümlü zamanlardı
kaşların yol çekimli gözlerinde yıldız tufanı
o güzel dudaklarında bir yarım ay dolanırdı
açardı yediveren güllerle gülüşün gün aydınlığı
ben yaktıkça zamanı zaman hep sana akandı

bir nazım bir arif usta ve ardılları geçer
yaşam damarı dizelerin gerçeğinde
kahpeliklerde solan sümbül iki büklüm
it gibi titredim o yorgansız gecelerde

geçerken kaç vurgunun sapağından