Vedat Koparan Şiirleri - Şair Vedat Koparan

-Koptu Kızılca Tufan Ferman Boynumda-

Sağanak dökül ofların ağrısından
Sicim sicim yağ yunsun küskün gece
Çeksin kapaklarını kör gözleri kapansın
Aksın oflarımız kızılca sarı nehirlere

-Öz Suyundan
---Kurumadıkça Bir Pınar
---------Her Gözyaşı
-----------Kendi Yatağında Ağlar-

Batarken karanlığın içine iğdiş olan düşler
Gün yüklenir vurgun yorgunluğunu sırtlanca
İçe içe bir hal olur serhoş uykusuz geceler

Saati kurayım zaman çalışsın kendine
Aldırma akıp giden yitik zamana

-Benim Hiç Evim Olmayacak Anne/ Damsız
Gökyüzü Altında Koca Dünyayı Ev Edindim-


Bu öyle bir aşktı ki yaşama tutunmuşluğun dar vakitlerin geçitlerinde
Ne sarmaşığın dolaşık yeşil haliydi balkonda, nede bir aşk yitimiydi berbat geçen iç kırıklıkta

Mert olur yurdum insanı
Mert olur Toros’ların
Güzel yağız insanları
Akıtırken terini
Yakar
Pamuk tarlalarında emekçi ellerini

Derinleremi daldin der,
durur söylenirim
Söylenirmisin sende
Oysa yok be can
Hep üfürükten teyyare sözler havada
Selam söyleriz olmayan o yare

Buruk Mutsuz Geçse De Yaşanan Bir Çok An Merhaba
Her Günün Uyanışında Dileğin Dileğimdir Aydınlıklarla
Mutlu Zamanların Sevinçlerin Daima Çok Olmasında

Son Elveda Demelere Yaşadıkça Varmaz Zaman
Son Nefes Terk Edene Kadar Bizdedir Unutulmaz Olan

(Saygı Ve Sevgilerimle Unutulmazlıklarımızla Anarken
Merhaba Tüm Babalara Merhaba Baba)


Yaşadık En Delice
En Hoyrat Rüzgârlar Eserken

-Bizde Yiğitler-Kahramanlar Erken Ve Genç Ölür-


Seni o mahzun boynu bükük ama onurla duruşunda
sevgi sıcağı gözlerinden süzülen bakışlarınla sevdim

Duyargaları
Nasılda zayıf çelimsiz
İhanet yağar kirliliğe
Güneş çeker kendini
Bu bir oyun gönenci değil
İhanetin cinayetinde