Vedat Koparan Şiirleri - Şair Vedat Koparan

Hayaller ülkesinde
Bir sevda masalıydı yaşadığımız
Yıllara biraz yorgunmu düştü
Sevdalı bakışlarımız
Yer yer ürkek yer yer cesaretle savunduk
Sabırların isyanların suyundan gelerek

Gece karası akşamlarda
Gecelerimin güzelliğisin
Gün aydınlığı gülen yüzünle
Varsın ben kanayayım
Yitip giden yoksun zamanda
Sen yüreğimdeki vurgun çiçek

Hani bu eller
Benim mi çocuk
Hani dal fırtınaya tutulunca
Kırılınca ağacından
Hani yaprak sararıp kuruyunca
Kopup düşerken dalından

Geçici bir ayrılıktı
Sözüm ona
Gidişinle beni alıp gelecekti
Geldi
Bir daha gelmemek üzere
Yitti ve gitti..

Uyu güzel kadın uyu maviler dinlensin
Sen ki süt dökümlü bir gün kadar
Esmer gecelerin yangınında apak kadın
Gülüşlerinde günler geceleri mavi düşler açar
Kahve renk gözlerim sarı sevinçlere çağlardı

(O gördüğüm bayram sevinçleri çocuk gözlerinde
O duyduğum çığlıkların bir uçurtmanın kuyruğunda
Okul zamanlı kaçkınlıklarda her teneffüs zilinin çalışında
Haykırışların)

Bir yudum sevgi damlası

Her gidişinde
Yüreğimin titreşen sesiyle
Gözlerim seni özlemle bekler olur
Tükenir gün tükenir yağmurlar
Mevsim ne olursa olsun hiç fark etmez
Yanar tenim ağustos sıcağıyla

Uçuk Mavilerde

Düşüncelerimde bir güneş gibi taşıyıp
Olmadığın anlarda aydınlandığım
Ben toprak sen yağmur
Yağacağın zamanlara kendimi vurduğum

gelirsin günün ilk ışıklarıyla
ay salınmış şuh gelin edasında
düşmüş öpülesi elmacıklarına
sabahın ilk ışığısın sevgili

acılar dizilmiş turnalar gibi

“Yüreğiniz sevgiyi her gün yeniden üretemiyorsa, siz iyi bir üretici değilsiniz.(1) ”K.Marks

Zaman tüneli(evreni) üç aşamalı bir süreçtir dünden(geçmişten) bugüne(anlara) ve yarına(gelecek) akan-süregelen bir maddi gerçekliğin üzerinde yüzen olgudur. Hiç bir aşk zamandaş değildir ve her yaşanan zamanın aşkı farklıdır.

Aşk mutsuzluk halimidir ipek, kilim dokur gibi dokumak mıdır acıyı, nasırlı elleriyle sevgiyi örercesine ilmek ilmek örmek midir nakışlı tülbentlerde, sevgiyle sallanan özlemli ya da vedalı oya işlemeli mendiler de
Gül narini tenden sevecen bin ışıklı bakan iç çektiren gözlerde eriyip kaybolmak mıdır?