Gözümün önüne gözlerin geliyor,
Vicdanımın askeri firar ediyor o an,
Muzaffer bir komutan edasıyla,
Birkaç dakikalığına da olsa,
Kaçamak bakışlarla yasağı delecek olmanın,
Tarifi imkansız sevinci var içimde,
Ali emmi babadan kalma,
Yıkık dökük kerpiç ev ile,
Bir çift sarı öküzü,
Ölü fiyatına sattı da gitti gurbete,
Ardından Ahmet’ler, Mehmet’ler,
Sıra sıra, dizi dizi,
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 20 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Ulan ben böyle dünyanın var ya,
Anasını avradını sinemaya ısmarlayayım...
İnsanlar dansöz, fırlama olmuş,
Dostlar ibne, puşt olmuş..
Nerde lannnn ölümsüz sevgiler,
Nerde lannnn vefa.
Hasretin kalbimde sızıyla kaldı
Nice sabah geçti, akşamlar oldu
Görmedim günlerce, içim dert aldı
Hasret vermek sevene olur mu dersin?
Seni alan ahımdan kalır mı dersin?
Geçenlerde yolda rastladım,
Komşumuzun oğlu İsa’ya.
Hoş beş ettik, oralardan buralardan.
Gözlerim duvardaki resme takıldı,
Alnında derin çizgiler, yorgun, cefakâr,
Saçlarında tel tel beyaz karlar,
Bizlere söyleyemediği bir derdi var.
Resim konuşur mu demeyin, konuşur!
Keyfim yok, dermanım yok, yüküm ağır, bilen yok,
Ağlarım, naçar kaldım, göz yaşımı silen yok,
İyi günde dostlarım kötü günde kayıplar,
Seviyoruz diyorlar, ardım sıra gelen yok.
Sevdanın kıyısında koşardım adım adım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!