GEL GEL KALBİME
Güz sabahı geldim
Kalbine dokundum
Yağmur damlası olup
Aşkına yağdım
Bir aşk gemisi bekliyor bizi
Tüm limanlar
Tüm gemiler
Aska yelken acıyor
Ver elini yeni ufuklara
Sevgili kim olduğunu bilmediğim,
Bugün seni düşündüm.
Kim olduğunu bilmiyorum ama sanki bir yerlerde var olduğunu hissediyorum.
Belki hiç karşılaşmadık.
Belki aynı şehirde, aynı durakta bekledik bir zamanlar.
Güneş tutulması bu yanıyor kalbim
Hava çok sıcak ateş 38 derece
Seni yakarsam küllerin kalmaz
Ya sen beni yak ya da ben seni
Bu hikâyede sonumuz belli
Kadın olanca çıplaklığıyla bulunduğu yerden kalktı, kan rengi dudaklarıyla elindeki resme bir buse kondurduktan sonra garsondan bir kibrit isteyip sigarasını yaktı
Renksiz bir akışkan
Ayrıntı resme damlayan kanda gizli
Mimar gerek ruha dokunmaya
Natürmort kara yazgı
Ne ölmesi, ölmekten bahseden kim?
Yanılgıya düşme ey dağlar
Minareler ağlamasın olur mu yaralara?
Kırma babasının can kuzusu İsmail’i
Sarsın seni ezandan artan kan sesleri
Yeni yetme tavırlar
Sanki karşında çocuk var
Kafanda türlü türlü oyunlar
Bu masalın sonunda seni kurt kapar
KUZEY GÜNEY
Bu şehri sevmiyorsun sen,
Arzulu öpüşlerin bile yok
Şehrin her sokağında,
Bir sığıntı gibi kaçıp git benden
Hayatımı geri ver
MUAMMA
Modaya uyup çekip gittin
Ask triplerine birden girdin
Bunca zaman seni nasıl çektim
Seni kurnaz, acımasız, hain…
L
Beklemek, hep seni beklemek
Uzak bir ülke gibi bir hüzün gibi
Gittin bir akşam, yaktık ormanı
Tek bir dalım bile kalmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!