Gel, kaoslarımız biçimlenmeli biz bütünlerde
Gel, kaoslarımız ayrılmalı tekillerimizde
Gel, kaoslarım bana sahip cıktı
Sen, sen olmayı tasarlayarak bedenimin dehlizlerine inemedin
Parçalara ayrılsaydın ve ruhumu takip edebilseydin sende ki bütünler parçalardı elimde ki yitirilmiş son yalnızlığımı!
Bulutla dans etmek kadar doğal süreç…
Sürece akşamdan kalma gövde ve gövdenin bitip giden yaşam kırıntıları sıkıştı. Merkezkaç kuvvetini bana itme adamım! Yaşamın hangi noktada dengesini yitireceği hiç belli olmaz
Yanaş yanıma
Yaşam savaşı açtım gözlerine
Tanımıyorum bak artık seni
Kendini anlamaya çalışan yitik noktalarda yok.
Sorgulanacak o kadar çok bahane var ki! Sen en uç noktada tırmalarken gerekli ihtimalleri, uzak yüzünle baktın… Sonra arkanı dönüp gittin… Ben de bir barın en üst katında saydam bahaneler sundum sana…
Bir fincan çay kadar keyifli
Yunan’ın hazzı tekâmül
Nietzsche buyurdu ve ekledi: “İnsan kirli bir nehirdir.”
Yunan’ı düşündü bir an. Eski Yunan’da polis düzenini…
Birden köle oluverdi
Sonra ruhunu demokratik yönetimden, evrensel yönetime kaydırdı
Kaldırımlarda yürüdüm
Kaldırımlarda yürüdüm
Kaldırımlarda yürüdüm…
Bir masal kahramanı bedenimde sevişti
Bir masal kahramanı bedenimden firar etti
Dünyaya gözlerimi açtığım gibi
seni buldum yanımda
saçlarıma her dokunuşun nehir de yıkanmak gibiydi
Oysa bir nehirde iki defa yıkanılmiyor
biz bu aşkta yüzlerce kez yıkanmadık mı?
Ölümdü her savuruşun, çocuk!
Sana geceleri ayrılıklar besleyemezdim
Bayılıyorum masum gülüşün altındaki gizli çatılığa
Kader, tekelin!
Ezik kalamazdın, çocuk!
Yermek değil, inkâr edilişin gözyaşları
Hiçbir şeyimiz yok. Aşk var. Aşkta kanlı bir gecenin kanlı mateminde tek edip gitti bizleri. Yalan, acı, gerçek, hakikat ne varsa silip süpürdü. Bir ara düşündüm de düşümde bir aşk kalmıştı. Acı çeken bedenlerde acıdan kaçar olduk tam da acıya alışmışken. Çok eskiden tek gecede bin aşk, bin aşkta tek gece vardı. Şimdi bin gecede tek aşk, tek aşkta bin gece bile yok. Sevdim ben Allah belamı versin ki sevdim.
Biliyorum her şey geçer, zaman bile kalmaz değişim içinde. Yoğrulup sıradanlığımızda gebereceğiz. Bir gebereceğiz bir yok olacağız. Gebermek bile yok edemeyecek bizleri. Yolda giderken kristal bir tabutta gördüm. Dokunsam parçalanacaktın. Sevdim seni ben bunu martılar böyle bilsin.
Gittiğin gün yaşananlardan seni sorumlu tutmadım.
Ek bir açıklama beklemedim.
Suçlu arama, ben aramıyorum.
Çoktandır kendime fazlasıyla yetebiliyorum.
Açıklama yapamayacak enerjinden yoksunsun.
Kılını bile kıpırdatmayan sen, ilişkide bir saplantı arıyordun sadece.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!