Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Anlatamam, anlamazsın
Sanma geri zekalısın
Bırak bende kalsın
Unutmam, unutulmazsın
Lazımsın bana unutamam
Ben başka dala tutunamam

Sen beni ne güzelde ezdin, zayıf tarafımı bildin
Al sana yaptıklarının bedeli dedin
İşte bu dedin ne yaptıysan ödedin
Madde sandın beni ne güzelde ezdin
Elbet seninde bir hayatın var benden bezdin
Canın ister ararsın, canın istemez aramazsın

SENDE DURAYIM


Beni bende bırak ta, mehtaba dalayım
Yalnız yapayalnız, sevdam la kalayım
Yıldızlara bakıp, seni arayım

Kim tutar senin yerini
Kim bilir senin kaybetmeden değerini
Kim der gidince unutursun diye
Kim der şimdi nerde ne yapıyor diye
Kim anlar, bazen benim gibi senide
Kim derse bazen sorular dizilir genzinde

Aynada saçımı tararken, irkiliverdim
Bir el omzumda beni dürten, geriliverdim
Kim geldi kimi beklerken, şaşırıverdim
Ben özledim seni derken, geliverdin

Ağlamayı çok isterken, ağlayıverdim

Reklam Arası

Bilmek istemem iyiyi kötüyü varı yoğu
Söylemek istemem içimdekileri
Kuşlar ağaçlarda ötsün
Kelebekler çiçeklerde dolaşsın

Recep
Rahmet olup yağmasına
Sevginin yüreğe akmasına
Müjdelerle kapımızı çalmasına
Kapımızdan bakmasına
Evimizde yatmasına

Güneşin olup doğamadım
Ayı aradım yıldıza soramadım

Gecem gündüzüm bulut kaplı
Sen neredesin bulutta saklı

Özledim;
Bana sevgisini verebilecek
Safça sevebilecek
Aşkımsın diyebilecek
Kaybettiklerimi

Yanan gönlümün dermanı
Göremediklerime
Duyamadıklarıma
Soramadıklarıma
Yalnızlık çıkmazımda
Deva olur mu?