Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

DESEM NE YAZAR

Değişmem değişemedim
Şimdiki aklım olsa
Desem ne yazar

Yarın on sekiz ekim yıl ikibinsekiz
İki insan yirmi yedi yıl geçirmişiz
Geriye bakınca hiç fark etmemişiz
Bir olup dir olup üç evlat vermişiz

Hayat bu deyip günleri eritmişiz

Gidiyorsun
Nereye nasılı sormadan
Dümdüz bir yolda
Havada bulutlar
Gönülde umutlar
Tükenmeden

Sana diyemedim
Sana anlatamadım
Sevgiyi tadamadım
Gözlerine bakamadım
Kalbime kilit vuramadım
Seni senden alamadım

Baktın mı yaşanmış eski yıllarına
Kalbine gömdüğün eski anılarına
Bugün olur deyip eski dostlarına
İsyan etsen ne yazar yalnızlığına

Yalnız değilsin sen bunu bilesin

Bu gidişim bir başka
Esir oldum herhalde aşka
Niçin heyecanlıyım diyeyim
Sevgimi kimlere söyleyeyim
Eskisinden zor oluyor ayrılık
Niçin bilmem çöküyor yalnızlık

GÖRMEYECEK

Sen geç mi doğdun, ben mi erken doğdum
Karmakarışık, sarar ya sarmaşık
Dün içime doldun, ben bakar kör oldum
Ben mi yılışık, oldum sana aşık

Günler geçiyor, geçti
..Herkes bir yol seçti
..Hayat bir şeyler biçti
..Bazen örttü bazen eşti
..Dertlerimi bir bir deşti
..Sanma ki teğet geçti

GÜLÜ VEREN

Tadım tuzum kalmadı nedir çektiğim
Boşunaymış benim fidan diktiğim
Bana gülü vermedi sevdiğim
Yıktı beni benim gülü verdiğim

GÜLÜVERSEN

Uyanmalısın,
Gerçeklere kalmalısın
Sen rüyalardasın
Hayalinle olmayan pınarlardasın