Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Elveda

Sevdim seni bir kere, Sevmezdim sevdirmeseydin
Sana olan sevdamı, bildirmezdim isteseydin
Demek değil elveda, bırakmazdım gitmeseydin
Sevdim seni bir kere, atamadım içimdesin

Ben sensiz neylerim derken
Emanetin dayanağım derken
Bir fidan dikeyim mi derken
Fidanı buldum kırdım dikerken

Atacaksın beni atacaksın

Ellerini versen
Uzak diyarlara gittin,
Gider ayak beni aşık ettin
Ben seni sanırdım dönecektin
Tasınla tarağınla göç ettin

DÜŞÜNMEM

Diyemem
Sensizliğe mecbur etme beni
Gitmeyecek gibi yanımda ol
Ya da geçtiğim yollarda dur

Bilmez sanırsın belki gözlerin rengini
Kim alabilir benim sana olan sevgimi
Tutturamamış olabilirim belki dengimi
Gözlerini gönder göndereyim gözlerimi

Gözler olsunda ha gülmüş ha ağlamış

Seversin sevilirsin
Ölürüm dersin
Severse seversin
Sevmezse silersin

Sever sevmesen de

Doyamam

Ben mi yalan yoksa, dünya mı yalan
Rüyalarım bitti, gerçekler mi kalan
Önce düşlerim de, hep hayal olan
Hayata teslim oldum, yaşamı bulan

DÜĞÜNE DAVET

Biz ikimiz; tanıştık, konuştuk, anlaştık

Topu ailelere attık, sonucuna baktık

DİYEMEM

Diyemem

Kim bilir kimindir
Diyemem

Desem gururum

Sevemem seni, isterim uzak olsun
Gel gör senden, ben kurtulamıyorum
Sen çekiyorsun, yolları kapıyorsun
Desem gururum, cennetim oluyorsun.