Üzeyir Aydın Şiirleri - Şair Üzeyir Aydın

Belki haklı

Ucundadır dilinin lakin çıkamaz
Düğümlüdür boğazına
Yutkunsa yutulmaz
Almış boğazını

Bak arkana bak dünden neler kalmış
Dünkü yaşamın senden neler çalmış
Sana ne vermiş senden neler almış
Geçmişte acı dediklerin aslında balmış

Düne baktım ne gördün mü? Dersiniz

Seni bir kadın sevmiş, kendisi doğuda
Sana gönlünü vermiş, dememiş batıda
Anayı terk edivermiş, kalmamış doğuda
Sana sığını vermiş, yer etmiş batıda

Kars Kağızman’ ı neyse, İstanbul’u hele

Bağrımdasın

Üzüm küfesi mi, keşke olsaydı
Katran karası mı, keşke çalsaydı
Yürek yarası mı, keşke sarsaydı
Keşkeler kalır mı, aşkı bulsaydı

Ben sevdim dedin, benim ol demedim
Ben sana geldim, sen bana gelmedin
Ben gerilmedim, sen belki gerildin
Belki sen sevdin, ben seni sevmedim

Sen kandırıldın, Sen sanma kandırdım

Deftere yazılmış kolay kolay silinmez
Bütçe açık nasıl kapanır bilinmez
Kolay değil hakkından gelinmez
Kolay ama insan nefsini yenemez

Nefsi yenmenin çaresini de biliriz

Bilen mi? Var

Bilen mi? Var

Oluru olmazı, günahı sevabı
Şeytan bizimi, biz mi? Şeytanı

BİLET
Hiç sarmadım bedeni, ayazında mevsimin
Bir şeyler mi? Olmalı, yok ki önümde seçim
Azim dersen yok desem, kavruluyorsa içim
Ucu bucağı yoktur, yetişemez hayalim

Kaçırırım gözlerimi gözlerinden
Gözler dursun kaçarım senden
Olsa bile Can yakan bahaneler
Dizilir boğazıma olan kelimeler

Güzelim düşlerimde yok oldu

Üzülmekte haklıyım korku yok ölümde
Zamana ihtiyacım var, çok iş var önümde
Elbet bitmeyecek işler,
Yetmeyecek gene zamana kalacak işler
İşte bak arkana yaş aşmış kırkı oluyor elli
Rüya gibi geriye bak neresinden belli