yalnızlığına selam söyle sevdiğim
içine beni koyamadığın o koca dünyanda
yalnızlığına selam söyle
bana sarılmak yerine sarıldığım bilgisayarın tuş takımına
benimle sohbet etmek yerine
sohbet ettiğim diğer tüm insanlara
umutların kıraç bir coğrafyaya döndüğü yerdi
yüreği...
bazen kısa süreli biraz yağmur yağar umutlandırırdı toprağını
elinde umut tohumları koşa koşa varırdı toprağına
umutlarını toprağa serpiştirirdi anlık küçücük mutluluklarıyla
arkasını dönüp, varmak için yola koyulduğunda
sende bir şiirsin
kadınım
şairi belli olmayan
dudaklarımdan mısralar akıyor
içimden akıyorlar
sana kavuşuyorlar
21.10.2003
Sonbahar’ın hemen yanı başında yalnızdım…
bir üflesen havada kaçışan yapraklar gibi
koparılırdım dalımdan.
Üşürdüm bu sonbaharda ben
bir ilişki iki kişi isterse başlar, bir kişinin isteğiyle de biter...
bu nedenle sevdalar iki kişilik ayrılıklar tek yaşanır...
U.B
insanlar kendılerı anlam verıyorlar cızdıklerı seylere
sonra onlardan kelımeler olusturuyorlar
onlara anlam verıyorlar
sonra verdıklerı anlamlardan etkılenıp
asık oluyorlar sevıyorlar savaslar cıkarıyorlar...
sonra dogada bulunan elementlerden maddeler uretıyorlar para olarak tanımlıyorlar
Çaresizlik içinde bekliyordu adam
Yeniden aşkı tadacağı o kadını
Uğruna neleri feda etmişti geçmişinde
Kadın olarak adlandırılan o ruhsuz bedenlere
Her yeni kadın yeni bir aldanışı getiriyordu peşinde
Adam yorulmuştu artık her şeyden.
bugün sevgilier günü binlerce insan günün baslangicinda sevdiklerini söyleyip düzinelerce çiçegin içine gizlediler yalanlarini...
aldatilislar izledi çiçekleri tuttuklari elleri birakip baska ruhlarin bedenlerine yöneldiler...
adina da sevda dediler...
Kac zamandır 'Seni'
Sadece 'seni' arıyordum
Olmadığın tüm zamanlar icin
Borçlusun...
Kadınım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!