Bitmiş bülbülün aşka türküsü
Dalında kırılan tomurcuk benim
Viran bağlar gibi gönlün öyküsü
Kolsuz kanatsız savrulan benim
Kesilmiş çağlayan suların önü
aşk kozasına artık sığmazsın gönül
yırtarak bağrımı çıkma vaktidir
gözlerime düşerken kırılırsa gün
rengarenk kanatlarla uçma vaktidir
Ateş bacaklı hayaller,
Bir ateş böceği gibi,
Düşerler peşime batınca gün.
Çırılçıplaktır,
Entarisi kandan gelincikler.
Koparma kuşları göğsünden göğün,
Bu öyle bir zaman ki kına yakımı.
Al parmaklarıyla dokuyor hüzün,
Güllerde rüzgarın son gözyaşları.
Siyah ki;
Anlamlar kayboldu,
Düşler yarımdır.
Ah ettiğimiz bu günler,
Dünde yarındır
Bir gülümse Azizem,
Suskunum
Göğsünden yıldızları dökülmüş bir gece gibi
Karanlığımla iç içe
Ayazı kılıçtan keskin bir sabah
Nefesim soluyor griliği
Üşüyorum baktıkça bahtıma
Akışkan yorgunluğumu doldur bir kaba
Yosma özlemlerim düşsün sokağa
Kıpkızılsa üstelik Güneş ufukta
Kır mızrabı tellerinde gönlümün
Lakin seni sormakta..
Bazen
Ne bahtım mahrûrdur ne gönlüm gülşen
Sevmek sadece gitmektir bazen
Derdimi yüklenen kelimelerden
Özlemek özürle susmaktır bazen
Dagların döşünde göverirken bahar,
Dereler boz bulanık akarken yar,
Bulutlar kararıp,eserken rüzgar.
Aç kollarını yağmura,beni hatırla..
Karanlığın tenini açarken ezan,
Can sızısı kelimelerle,
Bir kaç satırda,
Yazdım yazamadıkları mı,
Beni kimseden dinleme diye .
Sevgili,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!