Uğur Sarı Şiirleri - Şair Uğur Sarı

Damla damla bir hüznü biriktiriyorum ceplerimde.
Yüzümde hep o bilindik gülümseme.

Sen gözlerime bakıyorsun.
Benim aklım ceplerimde.

Çayın da şekeri kaçtı ya şimdi
Tam demimi almak üzereyken hayat
Söylesene kapağı açan el kimdi?

Umudun son kalesi sabrın elinde
Son bir cümle belki de son kez dilimde

Buram buram şiir iniyor yine geceye
Harfler uçuşuyor bir şey oldu heceye
Ben sussam hep sen konuşsan
Korkarız ikimizde ben konuşursam

Uykularım yarım yamalak

Dört mevsim gibisin dedi arkadaş,
Oysa bütün mevsimler kıştı her zaman.
Yaprak ölüydü...
Ağaç ölüydü...

Göçmen kuşlar çoktan göç etmişti,

Saat on iki
Büyü bozuldu
Aşkım kirli ağızlara söz oldu
Penceremde güneşin doğuşu
Ben geceye mahkûm
Gece bana inat

Mesela kelimeler vardır...
Bir araya gelmeden hiçbir anlam ifade etmezler.
Gayri resmi bir dizilişle hizaya geçerler.
Bütün bildiğin anlamlı şeyler anlamını yitirirler.

Mesela kelimeler vardır...

İstanbul damla damla birikiyor kederimin üstüne
Hıçkırıklar düğümleniyor gözlerime
Ben susuyorum
İstanbul ağlıyor kaderime

Bir martı resmediyorum buğulu pencereme

Düşman hep içimizde, sen uzakta arama!
Öylece tuz basarlar, şu kapanmaz yarama.

Hazan mevsimi olanca karmaşası ile,
Karmakarışık ruhuma karışıyor...
Huzur denilen elbise,
Üzerime hep bir beden büyük geliyor?
Geçti zannettiğim hiçbir şey aslında bir türlü geçmiyor.

Ben seni hep yanındayken özledim.
Korktum bakarken gözlerine
Gözlerinin rengini hiç bilmedim.

Uzanıverse ellerim ellerine
Aramızda Kaf dağı