Kar yağıyor
Baharı bekliyor
Binlerce çocuk.
Kapılarını kapatan
Beyaz bir yorgan gibi
Çiçekleri saklayan
Biliyormusun aski
Ask bir bazlamadir
Sicakken yenmesi gereken
Mayasi ayarinda konulmus
Epeyce beklemis bir hamurdan
Koparilip oklavayla acilacak
Aşk;
Kaygan bir zeminde
İnatla yol alma uğraşı.
Ve düşmenin
Acı çekmenin vereceği
O amansız korkuyu
Solda deniz gülümsüyor
Sağ yanımda
Alabildiğine bozkır
Ufka uzanıyor.
Kapkara bir yorgan gök
Yığılmış toprağa
Bir bahçede;
Ulu çınar ağaclarıyla
Gürgenlerle dolu
Bir bahçeydi.
Okumaya başladığımda
Kelimelerinin
Sana tutundum;
Ellerim beceriksiz.
Ben bilmem ki;
Koca ellerimle,
Sana küçücük,
Dallarına tutunmayı.
Bürünmüş;
Yüce düşüncelere.
Issızlığında bir kıyının;
Kendinden bile uzakta.
Sulardan geliyor;
Kayık misali.
Taptaze bir çığlıktın,
Gözlerinde kıpkızıl iki güneşle,
Çığlık çığlığa doğardın göğüme.
Sonra yağmurlar yağdırdın;
Umutsuzluğunun hüznüyle.
Oysa ben senden;
Bir apartmanın
En üst katından
Dalıyorum gıri bir denize.
Derince bir zamanda
Ada ekspresi
Geçiyor düşlerimden
Çalışıyordu;
Bir buçuk metrekareydi,
Bütün dünyası.
Duruşunda;
Bir kentin yıkık,
Duvarları saklı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!