gece karanlık
bazı beyinlerde zifiri hem de
hadi yak
aydınlansın gökyüzü
bunun için madımak...
herkes ayrı telden, sen ne çalarsın
Hakk'ka gitmiş Nesin sen kim ararsın
acıkmış bedenler, ruh çağırırsın
bugün feryadını duyaNımız var
aşıklarımız var nağmeler yazar
düşerken yağmur karlı toprağa
baharı müjdelerken her damla
damla damla içime çektim seni
suya hasret toprak misali
damlalar süzülürken buzul kalbime
bir gece düşümde
düşüncemde hiç olmadığı kadar içimdeydin
gözlerin deniz
ben denizde...
yeni yeni ayılan bir sarhoşluğun
yüreğim yüreğinden koptu mu
bu ayrılık mı, oyun mu bu?
aşk mı yalandı ayrılık mı
sen mi yalandan sevdin, ben mi?
ben ki
her acının gamsız babasıyım
dölledim her birini içinde.
sonradan mı öğrendim kırmamayı,
unutup yeniden hatırladığım bir imge miydi şiirimde?
Sevgin aydınlatıyor karanlık zihnimi
Seninle her şey daha güzel.
Değişik anlamlar çıkarıyorum beynimdeki yansımalarından
Gölge oyunu…
Mum ışığında olduğu gibi,
Kendi aklıma gelenlerden korkuyorum,
her şey çocukluk düşlerinde mi kaldı;
bütün heyecanlar...
dünyanın güzel renkleri hala duruyor da
biz büyüdük de
karalar mı bağladık gözbebeklerimize...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!