yokluğunda odamda gül kokusu olsun diye
renk renk güller sapladım kalbime,
kanattı dikenleri...
kanımla, canımla beslerim sandım;
Zaman dediğimiz bir yanılsama değil mi;
Her şey aynı ilk tarihten bu yana…
Bir iki ufak kırıntı belki,
Onun dışında her şey aynı…
sokak çocukları gibi dolandım
bu gece boş sokaklarda
ya pırıl pırıldı artık asi nehir
ya da ortalık zifir karanlıktı
bilemedim
zaman akıp gidiyor bilinmezliğe
durup beklemiyor ki hiç
benim durup seni beklediğim gibi!
sonbahara doğru geçip gidiyoruz
bütün bir yaz sensiz geçti;
bütün bir ömür sensiz geçecek belki...
Git hadi,
Aklına düştüyse yollar…
Bir elin kalbimde
Diğeri kapıda olacaksa
Git ve dönme geri…
sabahın köründe bir çiy tanesi
düştü toprağa
karıncalar çıktı yuvalarından
duymadı insanlar!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!