Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Çok şey özlüyorum ömrüme ait. Alınan tüm soluklar dışında verir gibi ömrümü sevginin yoluna.

En yüce duygun sevgi ise en yücelerde bulursun kendini.
En yücelere güven ve kendini izle gökyüzünden.
Harflerin kelimelere bütünlenmesi ve içinden en anlamlı cümle olmak gibidir sevgi.

Şair dokunduğunda şiir yaşardı aşkın içinden, şiir okunduğunda değil.
Şair d/ okunduğunda aşk okunurdu şiirden.
Şiirde aşkı bulursan şairden öte, okunan şiirden önce dokunandır kalbine şair.

Sevgiyi kazanan hiçbirşey kaybetmemiştir.

Anlatmak istediğin anlaşılmaz aslında.
Anlaşılır olan şiirdir algılanan
Şiir ki gerçekliğin ruhunla birleştiği yerdir
Tüm bir duyuşun özetidir anlatılan
Oysa duyuşun serinliğinde gibidir şiir
...Yakılan savrulan zerre içinde ruhun ürpertisidir

Karanlıkta sevgiyi yaşamak, gecede güneş doğmasıdır.
Doğan güneş karanlığı değil, sevgiyi aydınlatır.
Gökyüzünde aydınlanan sevgi, sabah güneşinde gecede doğan bir yıldız gibi yüreğe yansır.

Maddesel ölümü herşey yaşar.
Zaten yaşam kelimesinin içinde ki
kaynaktadır varlığını, varlıkta ve yoklukta yaşayabilmek.
Varolan herşey daima varolabilmek için vardır.
Tüm yokluk, yoksunluk, yaşamda kimi zaman yokoluşlar
yaşamında içinde yokuşlar üstelik daima bir düze varmak

Kelebeğin açılmış kanatları, kanatlandı anlamına gelmez öz varoluşunun simgesidir o.
Kimi zaman kanatları açıkkende bir kelebeği düşerken görebiliriz
Öyleyse bize yansıyan varoluşun duyuşudur.
O tek bakışımız için varolduğundan gözlerimize gerek yok biz onun duyuşunu görürüz.
Gözümüzden süzülen ve kalbimizle kanatlandığımızın resmidir o.
...Ve onun gözünden görmedikki biz hiç bizi. Belki de bin parçayız biz ancak tek bakışta bütünlenen.

Sonsuz özgürlüğün bir ansa
geri kalan tüm anlar son bulur içinde özgürlük adına.
Unutursun bazen baktığında tüm düşünceni.
Hatırladığın, üzerine giydirilmiş kimliğin,
bir dua arasında ki yakınlıktır.
Tanımadığın bir duygu dokunuşunda bulursun kendini.

Zor değil başka bir düşünceyi kabul etmemek.
Düşüncenin özünü kabul ettiysek eğer...
Düşüncenin özü insandır. Özden önce düşünce ise düşebilir her an...
Gerçek şu ki öz düşünce söze değil kalbine düşendir.