Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Varmak kendine, varlığından ileride varoluş varış sonsuz duyuştur..
Beden dahi aldatıyor varolduğu için bir an.
Görüyor ki varlık bedenin ötesiydi en vardan oluşan.
Yaşam dahi aldatıyor varolduğu için bir an.
Gösteriyor ki yaşamak, yaşamın ötesi sonsuzluktur.

Baktığın anda saniyelere bölünür tüm duygular.
Oysa sonsuzca yaşayacak bir duyuştur insan.
Sevgidir yarınlara ileten.
Yaşama sarılmak kendine varmaktır.
Kendine vardığında sarılırsın tüm duyduklarına.
Ve en masum an daima yaşanır içinden.

Bembeyaz bir sayfadır düşüncelerin ömrüne.
Duru bir görüşte kanat çırpar hislerin.
Bir ilim gerekliyse suskun kalbine,
Kendini okuduğunda yaşam sadrındadır.

Yenilik kendi içinde yenilendiği gün yenilenir.
Yeni düşünce daima yeniliktir.
Yeni gün yenilenmektir.
Özgürlük yeni bir düşüncedir yaşamın içinde.
Yeni bir hayat yeni zamandır yeni zaman varolmak yeniden.
Bir hayat daima içimizde yenilenmektir.

Sevgide sen ben biz yoktur. Sevginin kendisi yokluktur.
Yokluğa varolabilen varmıştır sevgiye ve varetmiştir varını yoğunu sevgiyle.
İnsan varlığından neye varolabildiği gibi, yokluğundan ise neler varedebildiği önemlidir.

Varolanı varlığımızdan bilseydik,
tüm yokluklara varamazdık.
Ve kalırdık daima varsayımlarda.
Yokluğun varolduğunu bildiğimiz için,
bazen varamıyoruz tüm varoluşa.
Yokluğa varoldukça varoluyor ve varlığına dokunuyor insan.

Varlığımız daima yokluğu solur.
Varlık neydi?
Yokluktan beliren iz.
Neydi can?
Bir parça aş, bir yudum su, biraz nefes.
Yaşadıklarına doymalı, yaşayacaklarına kanarak susamalı ve yaşananlardan her daim huzurla kendini solumalı.

Ne okyanus göle sığabilir, nede göl okyanus sıfatını alabilir.
Herşey içinde ki özünden dışa yansıyan sözü kadardır.
Ancak bazı nehirler okyanustan daha derindir.
Çünkü bazen aktıkları okyanus değil, kendi içleridir.
Çünkü içlerine ayet derinliğinin hükmü işlenmiştir.
Ancak bir vakit sonra kendi içlerinde kuruyup yok olana dek.

İnsan daima içindeki duygulara göre bir yön alır.
Oysa yöneldiğimiz dış çekimde bizi yönlendiren bambaşka bir yön vardır.
Ve o yöne doğru yürekten eğildiğinizde,
duygularınız kendi hedefini aşan üst boyuttadır.

Dışarıya kendinden bir pencere açmak, önce kendi içini aydınlatmaktır.