Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Sessen eğer bir tını vardır içinde bilinmez.
Ve sesi işiten bilen değildir herzaman.
Ve duyan bilemez bazen sesi ve sessizliği.
Seslerin ne anlaşıldığı veya sessizliğin ne söylediği.
Ve sessizlik yoktur sestir susmayı dileyen.
Ve yalnızca yürekten duyabilmek için.

Herhangi birşeye gerçek bir sevgi ile yaklaşmak,
kendi sesinizi kalpten duyabildiğiniz en gerçek iletişim şeklidir.

İçimizde güzel şeyler ekili olmayabilir ancak unutmamak gerekir ki güzel şeyler daima bakışımıza belirir.
Gül, zamanla ve daima kendi içinden gülümsetir.
Ve kardelen ki tüm zorlukların içinde yaşama filizlenir.
Ve yine en güzel bitkiler düzlüklerde değil sarp kayalıklarda yeşerir.
Tüm zaman geçer ve geçmeyecek gibi yüklenir bazen zamanın anlamı.
Ve bir an gelir tek bir an, bir çiçek açar değişmiştir tüm mevsim.

Çok şey özlüyorum ömrüme ait. Alınan tüm soluklar dışında verir gibi ömrümü sevginin yoluna.

Anlatmak istediğin anlaşılmaz aslında.
Anlaşılır olan şiirdir algılanan
Şiir ki gerçekliğin ruhunla birleştiği yerdir
Tüm bir duyuşun özetidir anlatılan
Oysa duyuşun serinliğinde gibidir şiir
...Yakılan savrulan zerre içinde ruhun ürpertisidir

Karanlıkta sevgiyi yaşamak, gecede güneş doğmasıdır.
Doğan güneş karanlığı değil, sevgiyi aydınlatır.
Gökyüzünde aydınlanan sevgi, sabah güneşinde gecede doğan bir yıldız gibi yüreğe yansır.

En yüce duygun sevgi ise en yücelerde bulursun kendini.
En yücelere güven ve kendini izle gökyüzünden.
Harflerin kelimelere bütünlenmesi ve içinden en anlamlı cümle olmak gibidir sevgi.

Şair dokunduğunda şiir yaşardı aşkın içinden, şiir okunduğunda değil.
Şair d/ okunduğunda aşk okunurdu şiirden.
Şiirde aşkı bulursan şairden öte, okunan şiirden önce dokunandır kalbine şair.

Sevgiyi kazanan hiçbirşey kaybetmemiştir.

Maddesel ölümü herşey yaşar.
Zaten yaşam kelimesinin içinde ki
kaynaktadır varlığını, varlıkta ve yoklukta yaşayabilmek.
Varolan herşey daima varolabilmek için vardır.
Tüm yokluk, yoksunluk, yaşamda kimi zaman yokoluşlar
yaşamında içinde yokuşlar üstelik daima bir düze varmak