Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Bir insan kalbini kıran daima kendini kırar.
Çünkü bir insan diğerinin aynasıdır mutlaka.

Ve kalp dile geldiğinde, konuşmuyor yürekten bakışıyor olacağız.

Gerçekliğe dokunmak iki değer anlam ile ifade edilebilir.
İlki kalbe hüzündür çünkü gerçekliğin kalbinize dokunması
sizi daima kendinize bütünler.
Diğeri ise kendinizi daima gerçekte tutmaya iletir.
Çünkü bazen gerçeklik kendinizin ve herşeyinde üstündedir.
Ve yaşamda gerçekte ise içten içimize işlenir.

Bir kişiyi anlamak için o olmanız yeterli.
Kim olursak olalım tek bakışta bütünleniriz daima.
Bir çocuğun gözlerine baktığınızda;
İçinde büyüttüğünüz coşkunun umudu yansır duyuşunuza.
Hiç tanımadığınız birinin hüzünlü ve sitemli
bakışlarında buluşursanız nedensiz

İnsanlığı yüreğinde taşımak, dünyayı sırtında taşımaktan daha zordur.
Çünkü insan bi dünyadır kendinde. Ve nerde olsa taşır kendini.
Önemli olan içindekilerle taşıyabilmek kendini. Ve döngü olabilmek kendine aşabilmektir tüm evreni.

Gözyaşının nereye aktığını göz asla göremez. Ancak inancın bakışı tek tanede güneş ışığı yansıtır ki yürekten gülümsemenin yansımasıdır o.

İnancın dokunuşu ancak gerçek bir samimiyetle kalpten kalbedir.
Bırakırsan tüm ruhunu içten bir tebessüme,
dirilir bakışın sonsuzluğun ellerinde.

İlim, bütün gece ibadet etmekten daha üstündür.
Gerçek bir ilimle ancak özüne varır ve duanın hikmetine ulaşırsın.
Sabırlı bir kalple ilimleri aşar, ilimlerin hikmetlerini yaşarsın.
Çünkü sabır; kalbin zikrettiği duadır daima.
Zamanın üstünde zaman, ilmin içinde ilim vardır.

İnsan yaratılış gereği topraktan dokusu olduğu için duyuşunun dokunuşudur düşüncenin her an dağılımı.
Zaman zaman parçalanan tanelerinde bütünlenir ummanları saran ruhu.
Ve duruşunun öz varlığından yansıyan gücüdür.
Karışsa ummanlara,havaya,suya kendini daima ilahi dokunuşa mabet bıraktığı yerdedir.
İlahi bir gözyaşı yüklendiyse tozların kavruluşuna, çöl kuraklığında olur mu insan?
Bir damlada okyanus görmenin hissi, sedeflerin kalbinde inci olabilmektir.

Dostluk, iki kalp arasında insanı insana birleştiren ve hiç ayrı düşmeksizin bildiren ve birleştirendir.