Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Sabır; üzerinize giydirilmiş bir elbisedir. Ancak ruhu onunla kuşananlar hiçbir zaman çıplak kalmazlar.

Her şair anlamsızdır biraz çünkü asıl anlamı kalbidir.
Her şairin düşüncesi değişir. Değişmeyen, duygularına yön veren merhametinin sesidir.
Duygular, düşünceyi aştığında şiir olurlar. Şiir ise şairinden aşkı bulduğunda şiirdir.

Bir şair dizelerinden mi özlemeliyiz hayatı?
Yoksa hayat şairimiz mi olmalı?
Oysa yaşamadanda yazabilirdik yaşamayı.
İçimizdedir yazılmışlığımız.
Yaşamaya,yaşanılmaya dokunmak gibi.
Bir şair dizelerinden mi yaşanmalı aşk ?

Sevgi değildir bir insanı sevgili yapan.
Sevgili, yar olan insandır sevgiyi sevgi yapan.

Yaşamda yürekten hissedilen her ne ise, gerçek bir varoluş olarak bize geri döner ve iç bakışımıza yansır.

Duymak görebilmektir. Ancak görmek asla duyabilmek değildir.
Çünkü gerçekten yürekten bakabilmek sağırlıktır tüm duyularda.

Doğru kalplerin hiçbir zaman yanlış zamanı olmaz.
Kalbin kendine has bir zamanı vardır ki akıp giden zamanda o zamansızlıktır.
Zamanın üstünde zaman vardır.
Bir an gelir durur zaman sonsuzluğun zamanı aralanır.
Sonsuzluğun sonu yoktur. Nice anlar vardır ki yarınlar içinde olmasın.
Ve nice yarınlar vardır ki, içinde tek bir an sonsuzluğundur.

Bireysel olarak kendi düşüncelerimizi yazmıyoruz.
Sadece yaşıyoruz ve düşüncede yaşarken aşabiliyoruz.
Yaşadıklarımızı bir dilde anlatma sanatıdır yazmak.
Bizlerde düşüncelere düşerken, bir yazıdan ibaret değil miyiz?
Harflerimiz ise hayatımız.
Yaşarken çoğu zaman,kendi harflerini unutuyor insan bilmedik harflere geçiyor.

Bazen insan mum ışığında dünyayı fetheder. Bazen kendi güneş ışığında karanlıktır.

Bir yalnızlıktır yaşam adı konmuş kuytularda.
Bir haykırıştır derinden yaşam.
Sesinin yankısını duymaktır hayat.
Bir özgürlüktür hayat yaşanabilecekse özgür ve tutsak.
Bir sesleniştir bakış, duymak ayrıntıdadır zamanı.
Anlamaktır kendini zaman yaşamaktır sorumsuzca aşk.