Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Kur’an-ı Kerim insanları sapkınlıktan hidayete, karanlıktan aydınlığa çıkarmak için gönderilmiş ilâhi bir kitaptır.
Onun her suresinde insanlar için şifa vardır, nur vardır.
Allah’ın kitabı olması yönüyle her ayeti bir olmakla birlikte, bazıları diğerlerinden daha faziletli ve daha vecizdir.
İhlâs Suresi’nin Kur’an’ın üçte birine denk olduğunu bildiren hadis-i şerif bu
sözü doğrulayan örneklerden biridir.
Asr Suresi de insanlığın kurtuluş reçetesini öz bir şekilde sunan önemli surelerdendir.

Bilinçli düşman, bilinçsiz dosttan daha iyidir.
Bilinçli düşman bilincindedir herşeyin belki bilir dostluğununda değerini.
Bilinçsiz dost, bilmez hiçbirşeyin değerini dostluğunda bilincini.

Düşündükçe değil, düşüncemiz bizi düşündürdükçe düşünmüş oluruz.

Bin yaprak savrulsa ömrümüze hüzün dağlarda serseri bir iklimsiz çiçektir.
En yüksektir, en sarp köşelerin bilinmezi.
Gözyaşı, kendinden bir iklim, içimizde ki yaprakları yaşatmak için.
Bin yaprak titrer özümüzde, ömrümüz yinede ömürlerine denk.
Belki sonsuz bilinmez, belki bir resim yürekten gül'ebilmek için.

İnsan öyle yücedir ki, bir bakışından bazen gökyüzü daralır.
İnsan öyle yücedir ki, bir bakışından bazen gökyüzünün kapıları aralanır.
İnsan yücedir ve daima yücelerde varolacaktır.

Gönlümü verdiğim hiçbirşeyden alamadım gönlümü.
Anladım, gönül vermek almadan dönmek imiş.
Gönül vermek, birazda gönlünü koymak imiş.
Ancak gönül almak varya; işte orada tükenirdi kelime.
Gönlünce, söz geçiremediğin için gönlüne.

Sahne hiçlik bilincidir. Tıpkı dünyanın kendisi gibi ancak hiçlik yanlızca varlığın özüyle bütünlenendir. Varlığın kimi yok oluşu hiçlikte ve daha fazlası varoluşu varlığın arınması hiçkimse olarak doğmasıdır.
Hiçliğin varlıkla buluşmasıdır sahne. O birlikte duyduğumuz birlikten bütünlenen bir yaşam. Bir sahne bir kalıba girer ama bir insan asla!
Çünkü tiyatroyu kalıplaştıran insan yine ancak onun içinden özgürleşendir.

Kalbinde ölüm canlanırsa eğer,
yaşamdır sana ruhunu bırakan.

Bir tablonun içinde bakışımızın dışında ışık vardır.
İşte o ışığın özüne ulaşabilmesidir akış ve yaşam katmasıdır sanat.
Gerçek sanat daima aydınlatır içinden.
Öyle kaldık ki karanlığında yaşamın.
Ruhumuzun aydınlığında bildik sanatı öyle yansıdık.
Karanlıksa yol, umut yoksa yaşam.

Yürekten bir gülümseme yüklendiyse kalbine,
görüşüne ses olacaktır bir bakış.
İşte orada bir gizdedir duyuşunun sanatı.
Kendini seninle oluşturan izdedir.
Duyuşunda ki sanattır hayata yansıyan
Veya yaşamın sanatkarlığıdır öz duyuşunla buluşan.