Tuba Gürdere Şiirleri - Şair Tuba Gürdere

Zaman insanı ne çok değiştiriyormuş derler ki gerçek.
Derim ki hayat değişiyor, değişen hayatlar değiştirebilir değişeni
Derim ki değişmeyen insan zamanı değiştirir,değişir zamanlar.
Derim ki içinde dünya taşıyanlar değişimin kendisidir hiç değişmeksizin.

Düşüncenin hissettiği yerdesin.
Yada ne hissettiğinin ve ne düşündürdüğü zamanda yani yaşamın başlı başına içinde.
Hani ne güzel demiş şair:
''Ne dışındayım zamanın ne büsbütün içinde.''
Bir duyuş arası dokunmak kendine umursamaz ve bi o kadar sevdalı.
''Bir yer var biliyorum''.

Yaşamak, sevginin ve gerçeğin bilincinde olanlar için en güzel armağandır.
O noktada sunulmuş en güzel yeniliktir henüz söz bitmeden kuşanmalı duyumsamayı.

Yaşamak düşüncelerde...
O halde düşüncelerin sonsuzluğunda;
en uzak ve ulaşılmazdır özvaroluş.
Yansımak en yakın şimdiye ait tek an.
Belki güneş ışığı gibi içine doğan, aydınlanır düşünceler.
...Tüm gerçekliğine dokunabilmek güzel yaşamın.

Ne kadar farklıda olsa görüşler, aynı tadta bir duyumsuyorduk kalpten.

Yüreksiz bir akıl daima akla aykırıdır. Çünkü bilinç,bilgiyi daima yürekten alır. Yürekte ne yüklüyse bilgiden o doğar ve düşünceye yansır.

Özgürlük duyulan öz bir duyuştur içimize işlenen.
Gerçeklik özgürlüğü kabul etmez tek noktada tutsaklıktır o gerçek duyuşu içine alan.
Duymak kendi içinden ulaşmaktır.
En gerçeklik içimizde bambaşka varolmaktır.
O an tek düşünce, tek yaşayış yalnızca gerçekliktir.
Buyüzden yaşamak tutsak içimizde,

Anlam katan insan, anlamlaştıran insanlık.
Anlamayan insan yine öz anlamı,insanlığa özünden ulaşan yine insan. Kendinde mi bulmalı insan insanı? insanlıkta mı bulmalı kendini?
Yalnızlığımız insansız, bir o kadar en derin yalnız,insanlık.
Bir hayat sahnesi alabildiğine yaşam,alabildiğine insan.
İlk tebessüm başka bir tebessümle birleştiğinde, alıyor içine aynı yüz.
Kendi yüzümüz yansıyan düşüncenin gözyaşından ulaşır gibi insanlık nereye aktığını bilmeden.

Sanat aynı düşüncede olmak, bir ışığın içinden aynı yansımayı verebilmektir. Sanatçı ise her insanla aynı bakış açısında olabilmeli ki her bakışa kendi ışığını ulaştırabilsin.

Yaşamın ışığı dahi biranı biranından geçip giderken, yaşamın ışığı dahi gölgeler yansıtırken, karanlıklarda gölgesiz dahi kalabilmek doğmaktır kendine güneşsiz.
En aydınlık düşüncede belirmektir en yeni gün gibi kendine.
Karanlıklar olmasa olmazdı hiç yeni gün ve düşüncenin ışığı ise yansıyandır içimize.
Daima aydınlıklarda olmak hiç karanlıkta kalmamaktır.
Aynı bakış açısında olabilmek aynı yönde kalabilmektir.
İçimize yansıyan ışık geleceğe bir akımsa yarınlar ulaşılacak aydınlık bir akıştır.