Gerçeğin özü, gerçek sevginin özünü yüreğinde hissetmektir.
Sevgiliye kavuşmak bedende değil, yüreğinin elleriyle birleşmektir.
Kavuşmaktır kalpten dokunduğun an sıcaklığı hissedip,
Yokluğun soğukluğunda dirilmektir aşk.
Sevgilinin merhametini hissetmektir aşk.
Beraber vedalaşmaktır.
Gerçeklik, gece gibidir.
Ancak kalbinde aydınlık taşıyan yine o'dur.
İnsan kimsesiz kaldığında değil, kimliksiz kaldığında yalnızdır.
En büyük sanat eseri insandır.
Değerli eserler sergilenir ve hayatın içindedir.
Gerçekliğin yazgısında kalem anlamını yitirir.
Gerçekte yazı olan kalem, gerçek anlamda bir kelama gelir.
Gökyüzünde yaşamak için illa kanatlı mı olmak gerek?
Hayır dedim!
Herşeyin toprağı oradandır ilkin!
Fazla sularsan kendini ark'a çıkar varlığın varlığına.
Ve farkını unutur, akar gidersin.
Yağmurların dahi bir hükmü vardır toprağa.
Sözler yangın, kelimeler dumansız ışık. Güneşi kucaklamak gerek aşk için.
Sevmediğin şeylerin karanlığı basınca sabırla kal;
Sevilen şeyleri getiren aydınlığı bekle…
Abdulkadir Geylani hz.
İnsan aydınlığını gökyüzünden aldığı sürece
yeryüzünde asla karanlıkta kalmayacaktır.
Bazen iç görüşünüzü buğulaştıran,
nemli ve puslu görüş ifadesi oluşturan
gün yüzünün aydınlığı değil
Bir can'a en net bakış açısı ve
bir yön sunan gecenin karanlığı ruhumuzu aydınlatır.
https://www.instagram.com/p/Cs1Rsphofri/?utm_source=ig_web_button_share_sheet&igshid=MzRlODBiNWFlZA==