Kalk deli.
Düştüğüm yerden kalk.
Kalk ki,
düşsün gölgesi
karanlığın en kuytu yerine
içindeki suyun.
Kalp para basan kalpazan enselendi,
Düştü zindana…
Koğuşta mülayim,
Nur yüzlü ermiş karşıladı onu…
Şaştı kalpazan,
Bibliyoterapisinde şiir,
Yüreğinde şairin bibliyografisi...
*
Kasvetli kaygısında şair,
Kâni içindeki gurbetinde,
Kanı kaynayan gençliğinin çok çok uzağında da değil.
Ah kapı,
Hangi yöne açılırsan açıl,
Yansız ve yönsüz kalırsın eşiğinde.
Önce dışa açılırdı menteşe,
Seyyah oluşu insanın, insana dair iken,
Delindi gök,
gök göğsündeydi.
Gögsünden yüreğime akıyordu gözlerin.
Gözlerin düştü gönlüme.
Kör oldum kendime...
Saat sus’a çeyrek var.
Yalan geçiyor yanımdan,
Kendini gerçek sanarak,
Gerçek sanışım ben’i
Ya sen, diyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!