Sevda şeyinin en gereksiz vücut bulduğu bir yalanım.
Üzgünüm, sebebi latif nihayeti ben olduğum için.
Olmadı! Alamadım beni senden, kurtaramadım.
Özür dilerim; seni sevip sana aşık olduğum için.
Hayatında gereksizliğim bilsem de kaçamadım.
Bende bu gönül
Sende bu yokluk oldukça
Ben, daha çok yazarım böyle…
Sonu yok hislerin,
Aşk diye bir şey var,
Sevgiden ziyade.
Baharı beklerken çıkan fırtına misali sözlerin.
Dağılmalarım, kırılmalarım kaçınılmaz.
Aşk değil aslında inanmadığın,
İnsanlara olan güvensizliğin,
Geçmişte,nedeni nefretlerin.
Eğer bir gönül varsa bitik, harabe
Seni bende var eden aşkın.
Bende ancak gözlerin kadarsın.
Elbet gün gelir
Zaman seni kaderden düşer.
Bir gün olur,
Eskisi gibi yaşanır geceler.
Bakarsın yaz olur, gün ışığa, seven vuslata kavuşur.
Gülümser bütün çocuklar sevgi sanki sağanak yağmur.
Bakarsın kem gözler kurudukca yeşerir sevda bahçeleri,
Olur ya! Sevilenler de sevenine delicesine tutulur.
Kabusların canı cehenneme…
Bakarsın edilen duaların yüzüsuyu hürmetine
Bilmiyorum.
Özlemeyecek kadar kalpsiz misin?
Ve hatırlamayacak kadar zalim…
Bak unutmanı katmıyorum bile!
Sahi ölçüsü ne merhametin.
Gerçekte kaç desibel hissizliğin.
Mutluluğu düşünüyorum.
İmkansızlıkların reçetesini.
Elimde aciz olduğum bir yaşamak
Ve görmezden geldiğim gerçekler.
Öyle bir cenderedeyim,
Anlamsızlığımda boğuluyorum.
İzin verdiğin kadarım.
Korkuyorum sevmeye bazen seni.
Bazen de unutuyorum kendimi.
Bakışlarınla işlenmiş yalnızlığım.
Nefes alabilir miyim sensiz?
Kimbilir! Muhtemelen! Belki!
İçimde nedensiz ağlamak var,
Melankoliğim bu sabah.
Bilinçaltımda bunca zaman biriken acılar,
Dolduysa demek.
Bazılarında hayat kaybetmeye yarar,
Gördüğüm birse çektiğim bin ah!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!