Yıllar sonra dönsen,
Bakıp içine gözlerimin,
Yalanlar söylesen.
Bir bir döküp derdini,
Tek sorumluyu ben eylesen
İnanırım biliyor musun?
Vuslat hakikat olurmuş rüyalar gerçek olsa
Hayra vesile olurmuş umutlar şerre yol olsa
Seyreyle ömrü, vadenin hesabı sorulmuyor.
Mevsimler bitti artık hüzünler yeşeriyor
Eğer yaşadıklarım kaybolan çocukluğumsa
İçimdeki çığlık neden gönlüme vuruyor?
Karışıp, darmadağın olmak için
Seni görmek yetiyor.
Eritiyor bakışların.
Aklım Allah'a emanet
Karşıma çıkıyorsun ya ansızın!
Yüreğim deliriyor.
Aşk yorgunluğum artık
Tek celsede son bulduğum
Deprem sonrası İstanbul’um
Yalnızlığımla baş başa
Özlemlere hasret kaldık.
Ecel amansız hakikat,
Suskunluğunu anlıyorum da
Ben yokmuşum gibi davranman kahrıma kahır ekliyor.
Müteredditliğim haddimi bilmekten
Beceremesem de küsmeyi kırgınlıklar birikiyor.
Arsenik diyorum!
Sevdana dair bir şey işte!
Einsteinium diyorum!
Nasıl bir şey ise!
Ama anlatamıyorum.
Varsa cesaretin hadi sor bana!
Niye ben böyle nahoş, böyle pejmürde!
Kapalı bütün kapılar,
Karanlık tüm yollar,
Yüreğin varsa hadi, de bana!
Ben neden böyle bedbin, böyle avare!
Allah biliyor ya!
Seviyorum yalnızlığı
İçimi acıtırken sessizlik
Sende yaşıyorum vefasızlığı.
Zaman sensiz de güzel
Çalınan duygularımla hep eksiğim
Hesabını kim verecek gözyaşlarımın.
Gönül bağlarım talan olmuş.
Irmaklarım sevgisizlikten kurumuş.
Oysa böyle anlatmamışlardı,
Masal bildiğim ne varsa kabus olmuş.
Yetmiyor kelimeler
Pencerem önü kalabalık
Alev alev sardunya
Soğuk bir yağmur damlası
Alnımın ortasında
Mutluluklar icralık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!