İnsan olmak.
Olmayı becerebilmek dertlerin eşkiyalığında.
Alacaklı olmak korkular hesabında.
Adam olmak.
Becerebilmek varken yok olmayı.
Farkına varırken yokluğunda vardığın varlığı.
Zaman aynı zaman
Mekan ilgisiz hatta değersiz.
Hislerim rahatsız edici şekilde gereksiz.
Yine de ölen yok, insanlıktan başka.
Başlamayan bir şeyin fiili sonunu yaşamak,
Söylenmeyen sözlerin yarım kalması gibi.
Canımı yaktın.
İçimi acıttın…
Kıyamadığımdın,
Bana kıydın.
Kalpsizliğin düştü gönlüme
Ve ben yıkıldım.
Hayli zaman oldu,
Böyle delirmeyeli.
Düşeli hayalin
Gönül meydanıma.
Şaşırır mı insan kendini
Çok olmuş
Ya da bir şarkı dilimde,
Sorunu yüreğimin melankolik korkular.
Bunca gönül mesaisi değer mi?
Sevdamın adını ecel koydular.
TmR 31.03.2017
Şiirimin adını sen koysam,
Okumayacağını bile bile bir ömür
Ne gerek var değil mi?
Sen yoksun, özlem var.
Sen yoksun, umut var.
Sen yoksun, aşk var.
Acziyetim çaresizliğimden, biliyorsun.
Sefilliğim acziyetimdir, ne diyorsun!
Esaretim aşkından, neden gülüyorsun?
Neyleyim; ne seninle ne sensiz olmuyor.
Acılarım seninle tatlı anlamıyorsun.
Etme! Sevdamı yollarında zayi.
Silme! Varlığım, varlığına tabi.
İçimde ateşin hala, sönecek gibi değil.
N’olur gitme! Alma benden seni.
Sevmelerin ağırlığı üzerimde,
Esen ayrılık rüzgarlarıysa ne edeyim?
Rüyalarım bu ara hep üzerine,
İlahi hesaplar bakiyesi ömrüme.
Ne gündüzüne ne gecesine ereyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!