Gitmek isteyip de gidemediğim yollarım var benim,
Milyonlarca kilometre uzak, hem de bir nefes kadar yakın.
Harabelerim var mesela,
Sağlam duvarların arkasında sakladığım.
Yıkıntılarım var, enkaz olup altında kaldığım...
Hangi değirmen öğütür ki içimdeki kederleri?
Suskun gecelerde büyür, sabahlara küserim.
Ne yağmur yıkar içimi, ne güneşle ısınırım...
Kırılmış bir aynayım; hangi yüzüm aslımdır, bilmem.
Hangisini yazayım ki,
İçimde o kadar çok ölen var ki...
Hangi enkazdan çıkarayım kelimeleri,
Harabe
Yıkık dökük bir harabeyim,
Enkaz altındaki enkazın kendisi benim.
Daha kaç kez yıkılayım,
Kaç kere daha göçük altında kalayım?
Ben sana gitme demedim hiç,
Ama kal demeyi de beceremedim.
İçimde susan her kelime,
Birer veda oldu sana.
Sen,
Gözlerimde solan bir yıldızsın şimdi.
Dokunmadığın halde içimde yanıyorsun,
Her gece biraz daha,
İçimde ölüYorsun.
Bir gün söyler miyim,gözlerine bbakarak
İçimi yakıp kavuran bu sevgiyi?
Sana içimden milyonlarca kez seslensem de,
Haykıramıyorum göklere ismini yine…
İstemem, sende kalsın
gök gürültüsü gibi düşen gözyaşlarım.
İstemem, sende kalsın
kırık dökük anılarım,
Ah yar...
Gittin mi sessizce, habersiz?
Bensiz kaldı zaman — kör, sağır, dilsiz...
Geceye mi gizledin ellerini,
Yoksa beni mi unuttun, içten içe — izsiz?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!