Çocuk Kalayım Üzmeyeceğim Annem
Çocukluğum, ah! çocukluğum… Dertsiz, gamsız çocukluğum.
Yine çocuk olmak istiyorum,
Koşmak, oynamak,
Çocuk kokmalıydık, büyümek yakışmadı bize...
Her şey değişti...
Kokumuz, gülüşümüz,hüzünlerimiz...
Mesela çocukken düşünce dizlerimiz acırdı ,öpünce geçerdi...
Şimdi yüreğimiz acıyor ve geçmiyor.
Diyorumya hep çocuk kalmalıydık...
Dağılıyorum işte
Soranlara "iyiyim" diyorum…
Oysa ki, dağılıyorum işte…
Kırılan cam gibi tuzla buz,
Yerlere dökülen tuz gibi kayboluyorum.
Gözden süzülen yaş misali,
Bahçedeki çınar ağacının dallarına,
Darağaçları kurdum sabahın tan yerinde...
Astım dallarına
İçimde biriktirdiğim dünden bugüne ne varsa...
Bazen koca dünyaya sığmaz yüregin.
İşte o vakit.!!
karanlık dostun, kuytu köşeler meskenin sessizdik dinleyenin olurda kendini unutursun...
SuZi
Dargınım,çıkmaz sokaklarda ışıksız bırakanlara.
Beni bir mefasızda yetim bırakan kalbime...
İçin için ağlayan ruhuma
Yas tutan yüreğime dargım...
Dargınım,yüreğimi dinlemeyen beynime,beynimi anlamak istemeyen yüreğime...
Darğınım, gelmişime,geçmişime,yazdığım şiirlere.
Darma Duman Gökyüzüm
Yatağımın başına astım, özlemini
Yanıma yatırdım sevgimi
Hasretine, isim bile koyamadım sevgili
Özlemin çok ağır, ağır be sevgili
Darma duman, bak şimdi ruhum
Sana sormadan gelip girer yüreğine.
Hemde hiç izin istemeden taht kurar.
Mutluluğu öğretir, mutlu olursun.
Gülmeyi öğretir inanırsın.
Sonra sonra
Gürültüyle geldiği yürekten sessizce gider.
Hayat zinçirleri kopmuş gemi misali ne gelirsin üstüme...
Bilmezmisin,
Ben ki..!
firari vurgun yemiş bir deliyim.
Gölgemin dahi ırak gittiği sefilin biriyim...
Küflü limanların yosun tutmuş yeriyim.
Ne sorarsın bu halimi, küçüğüm!
Adı üstünde, derbeder…
Eğer bilmek istersen, anlatayım sana, dinle...
Bizim acılarımız dilsizdir, küçüğüm.
Konuşmaz… Yazar, acıtır, deşer, kanatır,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!