Dünyayı bir pula satmışım
Atmışım içine kavgalarımı
Katmışım dahi sevdalarımı
Satmışım dünyayı satmışım
Dünya dediğin bir küçük belde
Yine gün doğmaktadır yeryüzüne
Yine yine savaşlar olmakta; çocuklar ölmekte yine!
Bosnalı, Çeçen, Vietnamlı çocuklar da anlamamıştı
Şimdi de Filistin’de çocuklar soruyor; bu kavga niye?
Niye rahat yüzü görmüyor doğduğum topraklar?..
Mesele anlaşıldı sanırım böylece
Ülkücü siz misiniz yoksa ben miyim
Meydan okuyorum uluorta hece hece
Ülkücü değilmişsiniz olsan bilmez miyim
Yıllardır kavga verdim dava güttüm
Ah Sevgili! kaç geceden sabaha aynı hayalle erdirdin
Bu bekleyiş yaşama özlemdi Ey Güzel! Tek Sevdiğim
Anladım, düşümdeki hali sendin Hattab Oğlu Ömer’in
Heybet, yücelik.. işte o sır yaktı, kavurdu benliğim
O bakış! Ah Sevgili o gözlerle ruhuma ne söyledin
Bir acayip derde düştüm inilerim gündüz gece
Düşte gördüm hakikattir, söylenirim hece hece
Hem söylenmekle kalmam davalar güderim
Gerçek olmazsa düşüm, alır başım giderim
Adını sokak çocuğu koydular ey çocuk
Anne sıcaklığı vermez ki sokaklar, soğuk
Görürüm, kan damlar yüreğime oluk oluk
Ondandır her dem içim bir garip buruk
Bozuktur düzen, madem sokakta çocuk var
Karşı dursa da dünya yıkılmam asla
Yolum Hakkdır, usanmam, bunu bil
Doluyken içim kederle, gamla ve yasla
Lahza eylenmem duramam ey gafil
Sokakta çocuklar var anla ey anla..
O bir çocuk.. Bütün çocuklar kadar..
Adını değil, kimliğini sorun ona
O.. bizim çocuğumuz
Sokakların çatısı yok diyorlar
Doğru..
Yıl 1994, aylardan sanki o ay; Fetih temsili yaşanmakta
İstanbul şehremini tanımakta, öte yanda surlar yine halayda;
Fetih sanırsın, kanarsın feryada.. Ya o nedir? Yükselir arşa!
Az ötede bir çocuk! Tünermiş Bizans’ın köhnemiş kovuğuna
Tiner boğmuş beş duyuyu, sorular kaldı havada surlarda
Yolun sonundayım diyordum, sana döndü yine yönüm
Önüm, arkam, sağım, solum sen oldun ha MAHKEME
Soğuktur yüzün yıllar var ki ben de üşüdüm, üşüdüm…
Yar olmazsın belli şu ahir demde hiç masum kimseye
01.02.2022
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!