Suzan Çelik Şiirleri - Şair Suzan Çelik

Adalet sahibi ey devletlim ey hünkar
Yıllar sürdü davalarım, ruhum dar
Kazandım ama elde edemedim kar
Bekleye bekleye sabır da kalmadı

Sokaklar çocuk dolmuş, evsiz geziyor

Yaşamadan yazılmaz Dost ANLAMADILAR
Sade şiirlere kandı davamı OKUMADILAR
Belki okudu lakin onları sade şiir sandılar
Beyini politika bağlamış yandı ah YANDILAR

Yolum ukbaya çıkardı, onlar sade handılar

Ah bu zamanlar! Belli gelmiştir o ahir zamanlar!
Kırıyor belimizi yar bir dem elimizi tutanlar
Boş uğraş! Nedendir Yar! Kapanmış mı kapılar!
Susamam bilirsin, ki yaralıyım! Hüznüm var!

Vefa yok mu? Nerede mertlikten nasibini alanlar

Hasret vurdu yine kalbime usuldan
Yanmada inceden inceye benliğim
Bir haber yok mudur bana vusuldan
Daha ne kadar böyle kimsesizliğim

Zulmet sarar atiyi görür hem bilirim

Ey gül goncası ey Rana! Soldu mu söyle, soldu mu yüzün

Mahzundur halin, niceden dertli.. Hanede, hüzündeydin dün!

Unuttular maziyi! Ne dedi ceddin? Çok değil daha dünkü gün!

Alemin sırtına kamburdur zelil
Yurtsuzluk nişanı tüm asır delil
Sanatı namertlik zulmetti gafil!
OI kabile devleti ondandır sefil

29 Haziran 2010

İstanbul'un rengini uykusuz gecelerime SOR BENiM
Asi benim, iSYANKARIM! Bu deliliği başka değil, imanıma YOR BENiM..
Ateşlerdeyim, tam 15 yıl gözümde güzelim, iSTANBUL.. HOR BENiM!
Yanar yakılır hüzün hem KAVRULUR! Yüreğimde KOR BENiM!
16 Kasım 2015

“Kadının adı yok” değil onu BAYAN koydular
Bizler hanımefendiyiz asıl onlar BAY’dılar
Cahiller! Annelerinin adını “bayan” koydular
Bizler “bayan” değiliz ama onlar BAYDILAR!

Koysan müminlerin annelerine bayan derler

Seher vakti yine esmektesin gönlüme usuldan
Bir mektup mu getirdin ne ah! Nazlı Yardan
Götür beni hasretiyle yandığıma al buradan
Bilirsin hüzün, sensin ruhuma en çok yakışan

Hak davası benimkisi, bir yüce mesele
Sokaklar çocuk doludur ve tartıda hile
Sıbyan mektepleri derim yıllarca böyle
Yine anlatamam derdimi nedendir söyle

Turist gelecekmiş efendim.. de ki bana ne